Wp/rki/သံတွဲမြို့
သံတွဲမြို့ရေ ရခိုင်ပြည်နယ်၊ သံတွဲခရိုင်ဧ့ ခရိုင်ရုံးစိုက်ရာမြို့ ဖြစ်၍ သံတွဲမြစ်ဝမှအရှေ့တောင်ဘက် ၁၅ မိုင်အကွာ လက်ဝဲဘက်ကမ်းပေါ်တွင် တည်ဟိရေ။ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှ အရှေ့ဘက် စူးစူးဆိုကေလေးမိုင်နန့် ငါးမိုင်ကြားလောက်သာ ဝေးရေ။ မြို့ရေ တောင်ကုန်းတိဝန်းရံကာ အလျား ၁၂ မိုင်၊ အနံတစ်မိုင်ခန့်ဟိရေ ချိုင့်ဝှမ်းတွင် တည်ဟိရေ။ မြို့ခံလူနီအိမ်ခြေတိရေ တောင်ကုန်းလေးတခုကို နောက်ခံထား၍ ဆောက်လုပ်ထားကတ်ရေ။
တောင်ကုန်းလေးပေါ်တွင်ကား ယခင်က ဥရောပတိုက်သားအရာဟိတိ နီထိုင်ရေအိမ်တိ ဟိကတ်ရေ။ အခြားအရာဟိတိမှာ တောင်ကို မျက်နှာမူ၍ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်း ဆောက်ထားကတ်ရေ။ တရားရုံးကား မြစ်အနီး ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ဟိရေ။ ၂၀၁၄ ခုနှစ် ခန့်မှန်းသန်းခေါင်စာရင်းအရ လူဦးရေမှာ ၁၄,၃၂၇ ယောက် ဖြစ်ရေ။သံတွဲမြို့ရေ သံတွဲမြို့နယ်ဧ့ ရုံးစိုက်မြို့ဖြစ်ရေ။
သံတွဲမြို့ရေ ၁၉ ရာစုနှစ်အစ၊ ပထမအင်္ဂလိပ်မြန်မာစစ်ပွဲတွင် ရခိုင်တိုင်းအတွက် မြို့စောင့်တပ် ချထားရာ ဌာနချုပ်ဖြစ်ခသည့်အလျောက် အတော်ထင်ရှားရေ မြို့ကလေးတစ်မြို့ ဖြစ်ခဘူးရေ။ ထိုစဉ်အခါက ရွာကြီး သာသာဖြစ်ခရေ။
သံတွဲမြို့ဧ့ မြို့ရွာသန့်ရှင်းစည်ပင်ရီးအတွက် မျူနီစီပယ်အဖွဲ့ကို ခရစ် ၁၈၈၅ ခုနှစ်မှစ၍ ဖွဲ့စည်း ဆောင်ရွက်လာခရေ။ ယင်းမျူနီစီပယ်အဖွဲ့ရေ မြန်မာနိုင်ငံတွင် အငယ်ဆုံးမျူအဖွဲ့ဖြစ်ရေ။ သံတွဲမြို့ရေ ပင်လယ်ကူးသင်္ဘောတိ ကျောက်စွဲနိုင်သည့်စခန်းနန့် တိုက်ရိုက်ဆက်သွယ်လျက်ဟိသော်လည်း သင်္ဘောငယ်ကလေးဖြင့်သာ ရောက်ဟိနိုင်ခရေ။ သံတွဲမြို့တွင် ခရိုင်အုပ်ချုပ်ရီးဆိုင်ရာရုံးတိ၊ အကျဉ်းထောင်၊ ဆေးရုံ၊ အစိုးရအထက်တန်းကျောင်း၊ အလယ်တန်ကျောင်းတိနန့် ဈေးရုံဟိရေ။ ချင်းလူမျိုးတိအတွက် ခရစ်ယန်သာသနာပြု ကျောင်းလည်းဟိခရေ။ အံတော်၊ နံတော်၊ ဆံတော်ဆိုပနာ ထင်ရှားရေ စေတီသုံးဆူရေ သံတွဲမြစ်ဧ့တစ်ဘက်တစ်ချက်စီတွင် ဟိကတ်ရေ။ ဆံတော်ဘုရားကား ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်အတွင်းက ပျက်စီးလားခရာ စစ်ပြီးခေတ်တွင် သာသနာရီးဌာနမှ ထပ်မံမွမ်းမံ ပြင်ဆင်ပြီးလားရေ။
သံတွဲမြို့မှ သစ်၊ စပါးနန့် ငါးခြောက်တိထွက်ရေ။ ယခုအခါ ပင်လယ်ကမ်းခြေအပန်းဖြေစခန်းအဖြစ်ဖြင့် အလွန်ထင်ရှားလာ၍ ရန်ကုန်မြို့မှ လူအတိ လားရောက် အပန်းဖြေကတ်ရေ ငပလီပင်လယ်ကမ်းခြေရေ သံတွဲမြို့နန့် လေးမိုင်မျှလောက်သာ ဝေးကွာရေ။ ငပလီအပန်းဖြေစခန်းကြောင့် သံတွဲမြို့ရေရေကြောင်း အပြင်လေကြောင်းဖြင့်လည်း လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရီး အလွန်ကောင်းမွန်လာရေ။ မဇင်လေဆိပ်ရေ သံတွဲမြို့နန့် ၇ မိုင်ခန့်ဝေး၍ ကတ္တရာလမ်း ဖောက်ထားသဖြင့် အလားအလာလွယ်ကူဧ့။ ယခင်က မဇင်း လေဆိပ်သို့ ရန်ကုန်မှ ရက်သတ္တတစ်ပတ်ကေ လေကြောင်းခရီး သုံးကြိမ်သာဟိ၍ စနီနိ့တွင် အထူးလေယာဉ် ခရီးပျံသန်း လျက်ဟိရေ။ ယခုအခါ သံတွဲမြို့ဟိ မဇင်လေဆိပ်သို့ လေကြောင်းခရီးနိ့စဉ် ပျံသန်းလျက်ဟိသည့်အပြင် နွေရာသီတွင်ငပလီကမ်းခြေ၌ အပန်းဖြေလိုသူတိအတွက် အထူးလေယာဉ်တိလည်း စီစဉ်ပီးထားလေရေ။
ငပလီကမ်းခြေ
[edit | edit source]ငပလီကမ်းခြေစခန်းရေ ရွာကလေးဖြစ်၍ မဇင်းလေဆိပ်မှ ၂ မိုင်မျှသာဝေးကွာရေ။ အဘယ်ကြောင့် ငပလီဟု ခေါ်တွင်ရေကိုကား မည်သူမျှသိဟန်မတူချေ၊ စင်စစ်ငပလီရေ မြန်မာစကားမဟုတ်ချေ။ ခရစ် ၁၈၂၆ ခုနှစ်၊ အင်္ဂလိပ် မြန်မာပထမစစ်ပွဲအပြီးတွင် ရခိုင်တိုင်းကို အင်္ဂလိပ်ရို့ သိမ်းပိုက်ပြီးသည့်နောက် အီတာလျံလူမျိုးရို့ရေ သံတွဲမြို့အနီး ယခုငပလီစခန်းသို့ ရောက်ဟိလာကတ်ဧ့။ ငပလီစခန်းနီရာရေ အီတလီနိုင်ငံဟိ နေပလီ(နေပယ်)ကမ်းခြေစခန်းကဲ့သို့ အလွန်သာယာ၍ ရှုခင်းအလွန်ကောင်းရကား နီပလီဟု ကင်ပွန်းတပ်ကာအမည်မှည့်ခရာ နောင်ကာလရွေ့လျောလာရေအခါ နေပလီ မှ ငပလီတွင်လာရေဟု ယူဆကတ်ရေ။ သံတွဲခရိုင်တွင် သင်္ဘောဆိပ်ကောင်း မဟိသဖြင့်ရေကြောင်းခရီးလားလာမှု ခက်ခဲခရာ ယခုအခါ သင်္ဘောဆိပ်ကောင်း တစ်ခုကို မရိုးပင်လယ်ကွေ့ဟိ လုံးသာတွင် တည်ဆောက်ထားပြီး ဖြစ်လေရေ။[1]
ဂုအခါ ငပလီကမ်းခြေမြို့အဖြစ် ပြောင်းလဲသတ်မှတ်ခပြီး ဖြစ်ရေ။ ကမ်းခြေတလျှောက်ဟိ ရွာတိဖြစ်ရေ ဂေါ့၊ စပါးကြီး၊ မဇင်၊ ဇီးဖြူကုန်း၊ ငပလီ၊ ဝါးတောင်ကွင်း လင်းသာ၊ မြပြင်၊ ဂျိတ္တောရွာတိမှာ ငပလီကမ်းခြေမြို့ဧ့ ရပ်ကွက်တိ ဖြစ်လာရေ။
ကိုးကား
[edit | edit source]
- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁၃)