Wt/zea/weze

Zeêuws

Over Middelnederlands wesen en Oudnederlands wesan van Oergermaons *wesaną, van d'n Indo-Europese wortel *h₂ues- 'verbluve'.

weze(n)

zelfstandig werkwoôrd bestae, leve
- M'n vaoder is nie meêr.
zelfstandig werkwoôrd op 'n plekke zitte
- Ik bin in Zurrikzeê.
zelfstandig of koppelwerkwerkwoôrd gliek weze an
- Middelburg is d'oôdstad van Zeêland.
koppelwerkwoôrd 'n eigeschap è
- Mien boôt is kleiner as die van joe.
- Ik bin al vuuf jaer programmeur.
koppelwerkwoôrd de beurte in 'n kinderspel è (in de verbindienge ʼn weze)
ʼulpwerkwoôrd bie de voltoôiden tied van mutatieve (ergatieve) werkwoôrden
- Ons bin toen mae naer 'uus gegae.
ʼulpwerkwoôrd bie de voltoôiden tied in de passieve vurm
- ʼt 'Uus van Klaois Janse is a jaeren afgebroke.
ʼulpwerkwoôrd bie d'n tegenwoôrdigen tied in de passieve vurm, ore/worre ('n ienkelde keêr)
- ʼIe wil van gin mense g'olpe weze.
ʼulpwerkwoôrd bezig gae mee; dikkels ok in combinatie mee aore 'ulpwerkwoôrden
- Wacht mae niet op mien, ik bin meure.
- Ik bin 'eêl d'n ochtend weze vuulte kraeuwe.

weze v

[ˈʋe(ˑ)zə], [ˈβ̞e(ˑ)zə]

infinitief	weze(n)
gerundium	te wezen(e)
tegewoordigen tied	ik bin	oôns bin(ne)
	jie bin(ne)	julder bin(ne)
	'ie is	'ulder bin(ne)
flejen tied	ik, jie, 'ie was	oôns, julder, ulder waere(n), wazze(n)
gebieënde wieze	bin, weest
onvoltoôid deêlwoôrd	wezende
voltoôid deêlwoôrd	ei/is (g)ewist, (g)eweest
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

N.B.:

De vurm binne kom nie echt dikkels vò.
ʼn Weze ('de beurte in 't spel è) ei de regelmaetige vurmen ik wees 'n, jie weest 'n, ʼie weest 'n.

meêrvoud wezen, verkleinwoôrd wezetje

werkwoôrd (nie ielke vertaelienge dekt aolle laejiengen)

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1135-6