Wt/zea/vuulte

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > vuulte

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Van vuul en 't achtervoegsel -te. Lo van Driel vergliekt dit woôrd mee waste en zeit van aollebei tot 't biezondere woôrden bin, meedat 't achtervoegsel -te normaol allêne nae abstracte diengen verwiest.

Omschrievienge[edit | edit source]

vuulte v

  1. vulig'eid
    • Onlangs dee collega Frans z'n beklag over spam, vuulte in de post. (Engel Reinhoudt, De spaerpot van het leven)
  2. 'ard groeiende, dikkels moeilijk uut te roeien ongevroge planten
    • D'r groeide gêên vruchten 't êêle jaer, de vuulte goeng dôôd op 't land en de 'oenders leide eiers daer as je mee kon knikkere. (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus)

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈvyltə]

Verbugienge[edit | edit source]

Dit woôrd oor nie verboge.

Recensies[edit | edit source]

Uutdruksels[edit | edit source]

  • Mee iemand in de vuulte weze, langen tied ruzie è mee iemand
  • Mee vuulte goôie, kwaedspreke, lelijke diengen zeie
  • Waer groeit toch de vuulte, deu ouweren over kinders of joengeren gezeid (Oudurp)
  • ʼt Is mao drôge vuulte, 't probleem is t'overzieën Land-van-Kezands

Vertaeliengen[edit | edit source]

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1101-2
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 237
  • Lo van Driel, Taal in stad en land: Zeeuws. De dialecten van Zeeuws-Vlaanderen tot Goeree-Overflakke. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2004: blz. 73-4