Wt/zea/vuulte

Zeêuws

Etymologie

Van vuul en 't achtervoegsel -te. Lo van Driel vergliekt dit woôrd mee waste en zeit van aollebei tot 't biezondere woôrden bin, meedat 't achtervoegsel -te normaol allêne nae abstracte diengen verwiest.

Omschrievienge

vuulte v

vulig'eid
- Onlangs dee collega Frans z'n beklag over spam, vuulte in de post. (Engel Reinhoudt, De spaerpot van het leven)
'ard groeiende, dikkels moeilijk uut te roeien ongevroge planten
- D'r groeide gêên vruchten 't êêle jaer, de vuulte goeng dôôd op 't land en de 'oenders leide eiers daer as je mee kon knikkere. (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus)

Uutspraek

[ˈvyltə]

Verbugienge

Dit woôrd oor nie verboge.

Recensies

Uutdruksels

Mee iemand in de vuulte weze, langen tied ruzie è mee iemand
Mee vuulte goôie, kwaedspreke, lelijke diengen zeie
Waer groeit toch de vuulte, deu ouweren over kinders of joengeren gezeid (Oudurp)
ʼt Is mao drôge vuulte, 't probleem is t'overzieën Land-van-Kezands

Vertaeliengen

wildgroeiende planten

Araobisch: عُشْب ضَارّ‎ (ʿušb ḍārr) m
Chinees (Mandarijn): 野草 (yěcǎo), 雜草/杂草 (zácǎo)
Duuts: Unkraut o
Frans: mauvaises herbes v meêrvoud
'Ollands: ruigt, rucht (plaoselijk)
Iengels: weeds
Japans: 雑草 (ざっそう, zassō)
Limburgs: ónkroed enz. o
Nederlands: onkruid o

Nedersaksisch/Platduuts: roet o, krödde g (Greuniengs)
Oôst-Vlaems: vuil o Land-van-'Ulsters
Portugees: ervas daninhas v meêrvoud, mato m
Russisch: сорняки́ (sornjakí) m meêrvoud
Spaons: malas hierbas v meêrvoud, maleza v
Swahili: makwekwe kl. 6, magugu kl. 6
Westerlauwers Vries: fûlens g, kjitte g, túch o, ûnkrûd o, ûntúch o
- Hindeloôpers: ûnkroed o

Bronnen

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1101-2

K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 237

Lo van Driel, Taal in stad en land: Zeeuws. De dialecten van Zeeuws-Vlaanderen tot Goeree-Overflakke. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2004: blz. 73-4