Wt/zea/'oôrn
Zeêuws[edit | edit source]


Etymologie[edit | edit source]
Over Middelnederlands horn, horen en Oudnederlands horn van Oergermaons *horną. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *ḱer-, wat 'tzelfde beteikent.
Omschrievienge[edit | edit source]
ʼoôrn m
- bênig uutgroeisel an 't beêstenkop
- 't materiaol daeruut 'n 'oôrn (1) bestaet
- 'n dienk gemaekt van 'n 'oôrn, of vaeg in de vurm d'rvan:
Uutspraek[edit | edit source]
[oːrᵊn] (de /n/ kan syllaobisch weze: [ˈoːrn̩]
Verbugienge[edit | edit source]
'oôrns ('ôrens) meêrvoud, 'oôrntje verkleinwoôrd
Saemenstelliengen[edit | edit source]
Uutdruksels[edit | edit source]
- Je neem te vee 'oôi op j'oôrns, je doe meêr werk as da'j ankan
- ʼIJ è 't op s'n 'ôrens, 'ie is vreêd groôs Land-van-'Ulsters
- Je zou t'r 'oôrns van kriege, j'oor t'r zot van
- Da's 'n beste koeë d'oôrns af, da's 'n groôt verlies
- ʼk È a meêr knepen (kepen, krappen, krapjes) in m'n 'ôrens, 'k è a meêr meegemaekt
Aore vurmen[edit | edit source]
Aore schiefwiezen[edit | edit source]
Ontlêniengen in aore taelen[edit | edit source]
Vertaeliengen[edit | edit source]
uutgroeisel an 'n beêstenkop
|
|
Bronnen[edit | edit source]
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 355-6
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'hoorn'