Wt/zea/horen
Zeêuws
[edit | edit source]Omschrievienge
[edit | edit source]horen
- aore spellienge van hôren
Etymologie
[edit | edit source]Omschrievienge
[edit | edit source]horen
zelfstandig naemwoôrd m
- 'oôrn, veraol in de zin van natuurlijken 'oôrn van 'n beêste
werkwoôrd
- 'ôre, mee d'ôren waerneme
- 'ôre, z'n plekke è (in, op, bie...)
- 'ôre, volgens (ongeschreve) regels moete (dikkels as 'ulpwerkwoôrd)
Uutspraek
[edit | edit source][ˈɦoːrə(n)]
Opmerkienge: bie horen as zelfstandig naemwoôrd bluuft d' [n] dikkels t'ôren bie sprekers die 'm vadder verwaerlôze.
Verbugienge
[edit | edit source]horens meêrvoud, horentje verkleinwoôrd
Vervoegienge
[edit | edit source]| infinitief | horen | |
| tegewoordigen tied | ik hoor | wij horen |
| jij hoort | jullie horen | |
| h/zij hoort | zij horen | |
| flejen tied | ik, jij, h/zij hoorde | wij, jullie, zij hoorden |
| gebieënde wieze | hoor | |
| onvoltoôid deêlwoôrd | horend(e) | |
| voltoôid deêlwoôrd | heeft gehoord | |
| Ouwejaerse vurmen: jullie hoort (alternatieve vurm) ꞏ h/zij hore (anvoegende wieze) ꞏ hoort (gebieënde wieze meêrvoud) | ||
- Afleiiengen
Saemenstelliengen
[edit | edit source]Uutdruksels
[edit | edit source]Ziet ok bie hoorn.
- Iemand de horens opzetten, iemand mee 'n ander bedriege