Wp/rki/မဟာပညာကျော်
| မဟာပညာကျော် | |
| ကိုယ်ရွီးအကျဉ်းချုပ် | |
| မွီးသက္ကရာဇ် | ရခိုင်သက္ကရာဇ် ၈၅ဝ ပြည့်နှစ် ခရစ်နှစ်(၁၄၈၈)ကဆုန်လပြည့်နေ့ |
| နာမည်ရင်း | မြတ်သာထွန်း |
| မိဘနာမည် | |
| လူမျိုး | ရခိုင် |
| ကိုးကွယ်ရေဘာသာ | ဗုဒ္ဓဘာသာ |
| ခေတ် | မြောက်ဦးရွှေခေတ် |
| အိမ်ထောင်ဖက် | |
| သားသမီး | |
| ထင်ပေါ်ကျော်ကြားမှု | စာဆိုတော် |
| ထင်ယှားရေလက်ရာတိ | မဟာပညာကျော် လျှောက်ထုံးလင်္ကာ, တစ်ဆယ့်နှစ်လရာသီတွဲ |
| ရဟိခရေဘွဲ့တံဆိပ်တိ | |
| လက်မှတ် | |
ကိုယ်ရေးအကျဉ်း
[edit | edit source]မဟာပညာကျော်ကို ရခိုင်သက္ကရာဇ် ၈၅ဝ ပြည့်နှစ် (အေဒီ ၁၄၈၈) ကဆုန်လပြည့်နိမှာ မွီးဖွားခရေ။ ငယ်နာမည်မှာ မြတ်သာထွန်း ဖြစ်ရေ။[1]
ဓညဝတီပြည် မြောက်ဦးမြို့၌ နန်းစံတော်မူရေ မင်းဖလောင်း လက်ထက်တွင် ထင်ယှားကျော်စောဧ့။ မင်းရီးကိစ္စဟူသမျှတွင် မင်းဖလောင်းရေ မဟာပညာကျော်နန့် တိုင်ပင်ပနာ တိုင်းရီးပြည်မှုကို မလိပ်လည်းရအောင် ဆောင်ရွက်ခလီရေ။ ပညာသျှင်ကြီးဖြစ်ရေ အလျောက် တရားရေးရာ အမှုအခင်း ခဲရာခဲဆစ်တိကို အမတ်ကြီးရေ လွယ်ကူစွာ ဖြေယှင်းပီးနိုင်ခဧ့။ မင်းဖလောင်း လွန်လေပြီးကေ သားတော် မင်းရာဇာ ကြီးလက်ထက် တိုင်အောင် အပါးတော်၌ ဆက်လက်ခစားခရဧ့။ မဟာပညာကျော် လျှောက်ထားအနိန်နန့် ပြီးမြောက်သမျှရေ ကိစ္စအဝဝတိကို စုဆောင်းပနာ မဟာပညာကျော် လျှောက်ထုံး ဆိုရေ ကျမ်းတစ်စောင်ဟိရာ ဗမာစာပီသမိုင်းတွင် ထင်ယှားရေ။
မြတ်သာထွန်းရေ ငယ်စဉ်ငယ်က မြောက်ဦးမြို့တော်ဟိ တောင်ညိုကျောင်းတိုက် အဂ္ဂစိန္ဒေယျကျောင်းမှာ ပညာသင်ယူခရေ။
မြတ်သာထွန်းသည် အသက်(၂၀) အရွယ်ခန့်မှာ မင်းသားဘစောသီရိ၊ သျှင်မြဝါရို့နန့်တတူ အိန္ဒိယပြည်၊ ဗာရာဏသီတက္ကသိုလ်မှာ ပညာသင်ကြားခကတ်ရရေ။ မြတ်သာထွန်းရေ တက္ကသိုလ်မှာ အုပ်ချုပ်ရီး၊ တရားစီရင်ရီး၊ စီးပွားရီးနန့် စစ်ရီးပညာရို့ကို သင်ယူခရေ။
သက္ကရာဇ် ၉၅၈ ခုနှစ်တွင် ဟံသာဝတီကို အုပ်စိုးရေ ငါးဆူဒါယကာ-နန္ဒဘုရင်အား သားတော် ပြည်ဘုရင် သတိုးဓမ္မရာဇာက ပုန်ကန်ဧ့။ ယိုးဒယားကလည်း တနားတခါ အနှောင့်အယှက်ပြုဧ့။ ယင့်ချင့်ကြောင့် နန္ဒဘုရင်ရေ မိမိဧ့ ညီတော်တိအပေါ်၌ မယုံမကြည်တွက်နန့် တောင်ငူမင်းမှာ သားတော် နတ်ရှင်နောင်နန့် ဥပေါသထဆင်ကို လည်းကောင်း၊ ဇင်းမယ်မင်းမှာ ဇင်းမယ်မင်းဧ့ သားတော် ကုလောင်နန့် ဇမ္ဗုကျက်သရေ ဆင်ကိုလည်းကောင်း၊ ညောင်ရမ်းမင်းမှာ ညောင်ရမ်းမင်းဧ့ သားတော်ကြီး သခင်ကြီးလက်နန့် ဇမ္ဗုတံဆိပ်ဆင်ရို့ကိုလည်းကောင်း ပီးရန်တောင်းလီဧ့။
ယင်းခါ တောင်ငူမင်း၊ ဇင်းမယ်မင်းရို့က ငါရို့ကား နောင်တော်ဧ့အမှုကို ကြိုးစားထမ်းဆောင်ပါလျက် သားသမီး ဆင်မြင်းရို့ကို တောင်းတော်မူဝံ့ရေ။ နောင်တော်ဧ့ သားတော် ပြည်ဘုရင် သတိုးဗမ္မရာဇာ ပုန်ကန်စွာကို အဆိုးမဆိုသာပြီဟု မှတ်ယူကာ တောင်းစွာကို မပီးဘဲ ပုန်ကန်ကတ်လီရေ။
တောင်ငူမင်းရေ ယင်းသို့ပုန်ကန်ရာ၌ ဟံသာဝတီကို တိုက်ရန် ရခိုင်မင်းထံ စစ်အကူအညီ တောင်းဧ့။ ဟံသာဝတီအောင်ကေ ဆင်ကြီးမြင်းကြီးနန့် သမီးကညာပီးပါဖို့ ဆိုရေ စာသဝဏ်ကို ကြည်းတောင်စားနန့် ကင်းသားစားရို့အား ဆောင်ယူစီပနာ၊ ရခိုင်မင်းအား လျှောက်တင်စီဧ့။ ရခိုင်မင်း မင်းရာဇာကြီးလည်း သဘောတူတော်မူပနာ စစ်အကူအညီပီးဧ့။ဒေအရေးတွင် အမတ်ကြီးမဟာပညာကျော်လည်း ပါဝင်ရေ။ အမတ်ကြီးမဟာပညာကျော်ရေ တောင်ငူမင်းဧ့ စစ်ကူအဖြစ် ဟံသာဝတီကို လုပ်ကြံအောင်မြင်ပြီးပနာ လက်ဆောင် ပဏ္ဏာတိနန့် ရခိုင်သို့အပြန်လမ်းခရီးတွင် ကွယ်လွန်လီရေ။ အမတ်ကြီးက ရုပ်ကလာပ်ကို မော်တင်စွန်း စေတီအနီးတွင် သင်္ဂြိုဟ်လီရေ။[2]"မဟာပညာကျော်လျှောက်ထုံး" ဆိုရေ ရခိုင့်တရားစီရင်လျှောက်ထုံးကျမ်းမှာလည်း ထင်ယှားလီရေ။
အမတ်ကြီးဧ့ လျှောက်ထုံးတိမှာ ဗမာ စာပီတွင် လွန်စွာအရီးပါရေ ကျမ်းဖြစ်ပနာ သီသန့်ထုတ်ဝေပြီး ဖြစ်လီရေ။ မဟာပညာကျော် ဖြတ်ထုံးမှာ ဘားနတ် (အမျိုးသား စာကြည့်တိုက်) ပီမူတွင် အခန်း ( ၄၀) ပါဟိရေ။ “ဓညဝတီ အရေးတော်ပုံကျမ်း” ဆိုစွာမှာ လည်း များရေအားဖြင့် မဟာပညာကျော်ဧ့ လျှောက်ထုံးတိကို အခြေခံပနာ ရီးသားဖော်ပြရေ ကျမ်းဖြစ်ရေ။ မဟာပညာကျော်ဧ့ မွေးဖွားသက္ကရာဇ်ကို တိကျစွာ မသိရကေလည်း အထက်တွင် ဖော်ပြခသည့် အတိုင်း၊ သက္ကရာဇ် (၈၉၃)နှစ် မင်းဗာကြီးနန်းတက်တော်မူရေအခါ “ကောင်းထင်ကျော်စား” အမတ်အဖြစ် အမှုတော် ထမ်းရွက်နီပြီ ဖြစ်ရေ။ ယကေလည်း ထင်ပေါ်ကျော်ကြားခြင်းကား မရှိသိမ်းချေ၊ မင်းဗာကြီး နန်းတက်ပြီးနောက် အိန္ဒိယပြည်သို့ ချီတော်မူမည်ကတ်ရေ။
ထိုအခါ အမတ်ကြီး လျှောက်ထားရေတိကို ကောင်းစွာ စီရင်ပြီးနောက် အိန္ဒိယပြည်သို့ ချီတက်တော်မူရေ၊ သက္ကရာဇ်ကား (၈၉၄) ခု တန်ဆောင်းမုန်း လဆန်း (၉) ရက်နိ့ဖြစ်ရေ။ ထိုသို့ ချီတက်ရာတွင် ဘုရင်ဧ့ စီးတော် ဆင် “ဇီဝစိုး” လည်းတိုက်ဆင် ခုနှစ်ရာရံ၍ ပါဝင်ရေ။ စီးတော်ဆင် ဇီဝစိုးရေ လမ်းခရီး၌ ကညင် သစ်တစ်ပင်ကို မာန်ဝင်၍ထိုးလီရာ ကညင်ပင်ရေ အမြစ်က လဲကြောင်းနန့် ဆင်ကဲရို့ လျှောက်လာရေ။ မိုဃ်းစဲကျွန်း သူကြီး လှအောင်ကလည်း ငါးကျွဲတစ်ကောင် ဆက်လှာရေ။ ထိုအတိတ်နိမိတ် နှစ်ခုကို အမတ်ပညာရှိ ဝိမလ (မဟာပညာ ကျော်) က ရုတ်ခြည်းကောက်ကာ လျှောက်ရေမှာ... ...
“ကာလာဝက၊ ဂင်္ဂေယျနှင့်၊ ပဏ္ဍရခေါ်၊ ပေါက်ကျော်တမ္ဗ၊ ဝိင်္ဂလဟု၊ စသည်ကျော်တိုး၊ ဆင်ဆယ်မျိုးထက်၊ တန်ခိုးအ လွန်၊ ဆဒ္ဒန်ပြောင်မြတ်၊ ပတ်ရက်ညီစွာ၊ လက္ခဏာကား၊ သန္တာစွယ်ရောင်၊ အာပေါင်ဖွေးဖွေး၊ ပွေးဖွေးဖြူစင်၊ ငွေသွင်၊ လား၊ စွယ်ဖျားအညီ၊ လက်ယာချီ၏၊ နာရီနှစ်ဖက်၊ နားရွက်နားနု၊ မူမညွတ်၊ သရပတ်သို့၊ မပြတ်မစောက်၊ နောက်ရှေ့ ဦးကင်း၊ မစင်းမတုံ၊ ကိုယ်လုံးကျော့ရှင်း၊ ရေဆင်းညှာတင်၊ လေးခွင်စက်ဝန်း၊ မချန်မပူ၊ ရှစ်ခူအစွန်း၊ လဝန်း သဏ္ဍန်၊ မင်ရှေခံငို၊ အသံသွန်နည်း၊ ရေကြည်းနှစ်သွယ်၊ ညာဘက်မရွေး၊ အပြေးအသွား၊ နဂါးဦးချီ။ ရာသီသုံးမည်၊ ငါးတည်သုံးကျက်၊ မုန်သက်မကြူး၊ ထိပ်ဦးလည်တိုင်၊ ကြံ့ခိုင်စွမ်းသန် ရဲမာန်တည်းတည်း၊ ခြေသည်း နေချက်၊ ကျောက်မျက်နီလာ၊ အမာမခြား၊ နှာမောင်းဖျားတွင်၊ ပတ္တမြားရိပ်၊ အရောင်ဘိတ်သို့၊ အအိပ်သုံးထွေ၊ အနေလေးပါး၊ အစားသုံးချက်၊ မကွက်မသန်း တောင်ကျွန်းဇမ္ဗူ၊ ဆင်ဟူသမျှ၊ မာနအပြိုင် ဦးဆိုင်မတန့်၊ ကြောက်လန့်ရှောင်ပြေး၊ မြသွေးနှာချပ်၊ ပြီးစပ်ရာဟု၊ စက္ခုတော်မြဲ၊ ပုလဲအာနီ၊ စုံညီမယွမ်း၊ ဆင်များမင်းကား၊ နေ့ချင်းမလောက် ခြောက်ဆယ်ခန့်ကွာ၊ ယူဇနာကို မကြာလျင်မြန်၊ နေ့ချင်ပြန်သည်၊ ဆဒ္ဒန်ပေါက်ပြောင် ယဉ်ကျော်၊ ဆင်တော်မြတ်မျိုး၊ ဇီဝစိုးလျင်၊ အောင်မင်္ဂလာ၊ မကြာကွန့်မြူး၊ တပ်တော်ဦးတွင်၊ ကညင်သစ်ကြီး၊ ကျိုင်းထီးတမျှ၊ ပမာဏကို၊ငင်းချထိုးလှဲ၊ ခြိမ့်သဲပဲ့တင်၊ ရှစ်ခွင်တုန်ရိုက်၊ တိုက်စက္ကဝါ၊ နှံစွာ ကြောက်မင်း၊ မာန်သွင်းအလို၊ ထိုကုလားပြည်၊ မတည်ထွားညက်၊ ပျက်စည်မလွှဲ၊ ငါးကျွဲဆက်လှာ၊ ဘင်္ဂါဆယ့်နှစ်၊ ပုဆစ်ညွှန့်ထုပ်၊ လက်အုပ်ရှက်မြှောက်၊ ရွှေစက်အောက်သို့၊ ပို့ရောက်လာပြီ၊ ဒီလီပဆာ၊ ဇာတာနွမ်းညှိုး၊ ခိုကိုးမည်ချည်း၊ အလဲလှည်း၍၊ ကပ်ဆည်းဝင်းလာ၊ ရတနာတွေ၊ မိုဃ်းသို့ရွေ့မျှ၊ ကြက်သရေပုံ၊ ရွှေဘုံရိပ်ပွား၊ ကုလားမင်းသွေး၊ ဆင်းငြိမ်းလေးကို၊ အရေးတော်တန်၊ ဆက်မည်မှန်သည် လျင်မြန်ပြီးစီးဘုန်းနေမီး”--- ဟူဧ့။
ဘုရင်မင်းဗာကြီးလည်း ဆင်ကောင်း ဆင်မြတ်ရို့ဧ့ လက္ခဏာနန့် အထူးနစ်သက်ကျေနပ်၍ စစ်တကောင်းမြို့ရေ ရှေးဘီတော် ဘိုးတော်ရို့ လက်ထက် အမတ်ဝိမလရို့အမျိုး စားရိုးဖြစ်ရေဟုဆိုကာ ဝိမလအမတ်အား စစ်တ ကောင်းမြို့ကို မြို့စားပီးတော်မူရေ။ ဒေပိုင်ဆိုကေ အမတ်ကြီး ဝိမလရေ စစ်တကောင်းစားအမည်ဖြင့် နိ့ထင်း ကျော်စောထင်းရှားခြင်းသို့ ရောက်လာခလီရေ။ ဘုရင်မင်းတရားကြီးဧ့ အနားတွင် အမြဲတစေ ခစားထမ်းရွက် ကာ “မဟာပညာကျော်” ဟူသော ဂုဏ်ထူးဘွဲ့ထူးဖြင့် ဘုရင့်အတိုင်ပင်တော်ခံရရေ။
သက္ကရာဇ် (၉ဝ၈) ခုနှစ်တွင် ဟံသာဝတီဘုရင် မင်းတရား ရွှေထီးရေ စညဝတီ ရခိုင်ပြည်ကြီးကို လုပ်ကြံရန် ချီလာ ၍ လောင်းကြက်မြို့ ဟောင်းတွင် တပ်ချလာရေ။ ၎င်းနောက် မြောက်ဦးမြို့ကို တိုက်လီရာ ကြိုတင် စီစဉ်ထား ရေ မင်းဗာဘုရင်ဧ့ အစီအမံကြောင့် အသေအပျောက်တိလှ၍ ဆုတ်ခွာခပြီ ယောက်ဖတော် ကျော်ထင်နော်ရ ထာ အပြန်တွင် မဟာပညာကျော်အမတ်ကြီးကို ထည့်လိုက်၍ သံတမန်နည်းဖြင့် ပြေရှင်းစေလီရေ။
မင်းတရားရွှေထီးထံ ရောက်ကေ ပြည်သျှင်မင်းရို့ ထိန်းသိမ်းစောင့်မရှောက်အပ်ရေ တရားဓမ္မကို ပြသလျှောက် ထားလီရာ မင်းတရားရွှေထီးလည်း လွန်စွာပင် သဘောကျနှစ်ခြိုက်တော်မူ၍ မဟာပညာကျော်ကို ရွှေအသပြာ တစ်ရာ၊ ငွေအသပြာတစ်ရာ ဆုပီးတော်မူရေ။ ၎င်းနောက် ဟံသာဝတီသို့ ပြန်တော်မူရေ။ ဤကား သတ္တဝါ တိ သေကြေပျက်စီးခြင်းမှ ကာကွယ်နိုင်ခသည့် မဟာပညာကျော်ဧ့ သံတမန်စွမ်းပကားပင်ဖြစ်ရေ။
သက္ကရာဇ် (၉၁၅) ခုနှစ်၊ နန်းတက်ရေ မင်းတိက္ခာလက်ထက် သက္ကရာဇ် (၉၁၈) ခုနှစ် နန်းတက်ရေ မင်းစောလှ လက်ထက် သက္ကရာဇ် (၉၂၆) ခုနှစ်နန်းတက်ရေ စကြဝတေးလက်ထက်သို့တွင်လည်း မဟာပညာကျော်ရေ ဘုရင့်အတိုင်ပင်ခံဘဝနန့်ပင် စားမြဲ မပြတ်ခံစားခွင့် ရရှိခရေ။ သက္ကရာဇ် (၉၃၃) ခုနှစ်တွင် မင်းဗာကြီးသားအထွေး မင်းဖလောင်း လက်ထက်တွင် မဟာပညာကျော်ရေ အထူး ကိုးစား ယုံကြည်ခြင်းကိုခံခရရေ။ မဟာပညာကျော် လျှောက်ထုံး ဟူသော ကျမ်းစားမှာ ဤမင်းလက်တွင် ဖြစ်ပွား ခအရီးအခင်း ပြဿနာတိကို ဖြေရှင်းလင်း ပေါ်ပေါက်လာရေ လျှောက်ထုံး၊ ပြတ်ထုံးပင်ဖြစ်ရေ။ ငွေထွေးခံ၊ ရွှေကွမ်းချပ၊ ပတ္တမြားလက်စွပ်၊ စီးတော်ဆင် စရေဖြင့် ပြဿနာတစ်ရပ်ရပ်ကို ဖြေရှင်းရတိုင်း ဘုရင်မင်း ကြီးထံမှ ဆုတော်လာဘ်တော်တိ ချီးမြှင့်ခံရမြဲဖြစ်ရေ။ အထူးသဖြင့် မင်းနေပြည်တော်မြောက်ဦးရေ မြို့သက်ကုန်ပြီးဖြစ်ရေကြောင့် ဓညဝတီမြို့ဟောင်းကို တည် တော်မူသင့်ကြောင်း ဟူးရားဖြူ၊ ဟူးရားညိုရို့က လျှောက်ထားရေကို မဟာပညာကျော်က မပြောင်းသင့် ကြောင်း၊ လောကီ လောကုတ္တရာ နှစ်ဖြာရေအကျိုးကို ရှု၍ “ရမ်းဗြဲငယ်” စားကျေးမြို့တစ်မြို့ ထပ်မံ၍ ပီး သနားတော်မူရေ။
မင်းပလောင်း နတ်ရွာစံပြီးနောက် သားတော် မင်းရာဇာကြီးရေ သက္ကရာဇ် (၉၅၅) ခုနှစ်တွင် နန်းတက်ရေ။ မင်းတရားလည်း ဘိုးတော်ခမည်းတော်ရို့ဧ့ ပညာရှိအမတ်ကြီး မဟာပညာကျော်အား ဆက်၍ ပီးမြဲအတိုင်းချီးမြှင့်ရေ။ မဟာကျော်ဧ့သား ကျီးညိုကိုလည်း ရောင်ဖြူမြို့ကို စားစေ၍ ဆွေစပ်မျိုးဆက် ချီးမြှင့်မြှောက်စား မွေးမြူခြင်းခံရရေ။ သက္ကရာဇ် (၉၅၉) ခုနှစ်တွင် တောင်ငူဘရင် မင်းရဲကျော်ထင်က ဓညဝတီကို ကူညီတိုက်ပီးပါက ဟံသာဝတီ ကို ပီးပါမည်ဟု စစ်ကူတောင်းသဖြင့် သားတော်အိမ်ရှေ့မင်း မင်းခမောင်းနန့်အတူ မဟာပညာကျော်ကိုယ်တိုင် ဟံသာဝတီသို့ စစ်ထွက်ခရလီရေ။
သက္ကရာဇ် (၆၉ဝ) ပြည့်တွင် မင်းရာဇာကြီးရေ မဟာပညာကျော် အမတ်ကြီးနန့်တကွ ကိုယ်တော်တိုင်ချီ တက်၍ ပဲခူးအနောက်ဘက် ဟံသာဝတီ ဇိုင်းဂနိုင်းတွင် တပ်ချကာ ပဲခူး ဝိုင်းရံလီရေ။ ဟံသာဝတီတိုင်းအောင် နိုင်ပြီးနောက် မင်းရာဇာကြီးလည်း ယုးဒယားကို ဆက်လက်တိုက်ခိုက်ရာ ယိုးဒယားမင်းညီတော် ဗျာသမ္ဗန်ကို ဖမ်းမိ၍ ယိုးဒယားမင်းက လက်နက်ဆောင်ဖြင့် ပြန်၍တောင်းယူစေရေ။ တောင်ငူမင်းလည်း ကတိအတိုင်း ပဲခူး နန္ဒဘုရင်ဧ့ သမီးတော်နန့် ဆင်ဖြူလက်နက်တိ ဆက်လီရေ။ မင်းရာဇာကြီးလည်း တောင်ငူမင်းဆက်သရေ လက်ဆောင်ပဏ္ဏာနန့်တကွ သက္ကရာဇ် (၉၆၁) ခုတွင် ရခိုင်သို့ ပြန်ခရာ လမ်းခရီးအကြား ပုသိမ်အနီး မော်တင်စွန်း အရောက်တွင် အသက်အရွယ် ကြီးရင့်ပြီးဖြစ်၍ ခရီးပန်းကာ မဟာပညာကျော် ကွယ်လွန်ရေ။ မင်းရာဇာကြီးလည်း မဟာပညာကျော်အား ကောင်းမွန်စွာ င်္သ ိဟ်၍ ဂူ သင်္ချိုင်း ပေါ်တွင် စေတီတည်ထားခရာ ယခုတိုင် မော်တင်စေတီဟု ခေါ်ဝေါ်လျက်ရှိကုန်ဧ့။
မဟာပညာကျော် ကွယ်လွန်ကေ ၎င်းင်းဧ့သား ကျီးညိုကို အဖနည်းတူ စစ်တကောင်းမြို့ ကိုစားစေ၍ “ပညာဝံသ” အမည်ဖြင့် အမတ်ကြီးအရာကို ထမ်းရွက်စေရေ။ မင်းရာဇာကြီးဧ့သား မင်းခမောင်း (သက္ကရာဇ် ၉၇၄-၉၈၄) လက်ထက်နန့် ၎င်းင်းဧ့သား သီရိသုဓမ္မရာဇာမင်း (သက္ကရာဇ် ၉၈၄-၁၀၀၀) လက်ထက်ရို့တွင် မဟာပညာကျော် ဧ့မြေး၊ ပညာဝံသဧ့သား င/လက်ရုံးရေ ပညာရှိအဖြစ်ထင်ရှား ခပြန်ရေ။ သိုက်တက်င/လက်ရုံး အဖြစ် ထင် ရှားခရေ။ သီရိသုဓမ္မရာဇာဘုရင်ရေ ပညာရှိ င/လက်ရုံးလျှောက်ထားချက်ကို မနာယူဘဲ ဂရုမပြု လီသော ကြောင့် င/ကုသလအမတ်ကြီးနန့် နတ်သျှင်မယ်မိဖုရားရို့ဧ့ လောကီအတတ်ပညာဖြင့် လုပ်ကြံသတ် ဖြတ်ခြင်းကို ခံရပေရေ။ ဤတွင် သာကီဝင်မင်းဆက်ပြတ်၍ အမတ်မျိုးမင်းဆက်သစ် ပေါ်ပေါက်ခရေ။
့ ဒေပိုင်ဆိုကေ အမတ်ကြီး မဟာပညာကျော်နန့် သား၊ မြေးတို့ရေ ပညာရှိအမတ်မျိုးအဖြစ် ရခိုင်ရာဇဝင်၌ ထူးချွန်စွာ အမူထမ်းခကတ်ပေရေ။ နောက်ထပ်တွိ့ရှိရရေ အထောက်အထားတိအရ မဟာပညာကျော်ရေ လျှောက်ထုံးလင်္ကာတိသာမက ရခိုင်တိုင်းရင်းသားရို့ဧ့တစ်ဆယ့်နှစ်လရာသီဧကပိုဒ်ရတုကိုလည်းဖွဲ့ ခကြောင်း ပေမူတွင် တွိ့ဟိရပေရေ။
မဟာပညာကျော်ရေ ၎င်းင်းဧ့ တစ်ဆယ့်နှစ်လရာသီတွဲ့တွင် အထက်ဝဌာ၌ နီ၊လ၊နက္ခတ်ကာရာတို့ လှည့်ပတ်နီပုံ၊ ဥတု၊ ရာသီ၊ လ၊ ရက်၊ နာရီ၊ တဝဲလည်လည်ဖြစ်ပေါ်နီပုံ၊ ဤရာသီကိုမှီ၍သစ်ပင်ပန်းမာန်တို့ ပူး ပွင့်ကတ်ပုံ၊ သက်ရှိသတ္တဝါ ကျေးငှက်ရို့ ပျော်မြူးကတ်ပုံတို့ကို ရာသီအလိုက် ဖွဲ့နွဲ့ထားပေရေ။ ရခိုင်ရိုးရာသုတေ သီရို့ အဖို့ အဖိုးထိုက်တန်လှပေရေ။[3]
ထင်ရှားရေစာပေလက်ရာတိ
[edit | edit source]ကိုးကား
[edit | edit source]- ↑ ရခိုင်ကဝိအမော် မဟာပညာကျော်၏အတ္ထုပ္ပတ္တိများ
- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၈)
- ↑ ရခိုင်စာဆိုတော်များ (ထွန်းရွှေခိုင်-မဟာဝိဇ္ဇာ)