Jump to content

Wt/zea/vaert

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > vaert

Zeêuws

[edit | edit source]

Etymologie

[edit | edit source]

Over Middelnederlands vaert en Oudnederlands farth van Oergermaons *farþi. Afgeleide van vaere, wat-a vroeger ok 'rieë in 'n voertuug' beteikende (zòas noe nog in 't Duus en 't Limburgs). Vaert in de zin van 'waetergank' komt uut 't Nederlands/'Ollandse vaart, vaert in de zin van 'landziekte' van 't Braebantse vaort.

Omschrievienge

[edit | edit source]

vaert m/v

  1. snel'eid
  2. liengte van 'n veure (bie 't ploegen en zaoien)
  3. Schouwen-Duvelands bevaerbaer polderkenaol, grôter as 'n waetergank, dat-a 't waeter recht nae 't gemaol briengt.
  4. Acht'uzen landzeikte, heimziekte
Zeêuwse naemen vò waeterlôpen in polders (van klein nae groôt)
Goereês: grippe, kaebelgrippe, poldersloôt, wegtsloôt, toedracht, waeterienge
Flakkees: grippe, scheisloôt, kaevelsloôt, poldersloôt, toedracht, waeterienge (kreek)
Schouwen-Duvelands: schaemel, grippe, binnedulve, peildulve, waetergank, vaert
Toôls in Fluplands: grippe, 'oôdgrippe, dulf/sloôt, waetergang
Noôrd-Bevelands: reêdulve, 'oôddulve, scheidulve, waetergank
Walchers: grippe, reê, dulve, sprienk(e), waetergank
Zuud-Bevelands: gruppe, middeldulve, schei- (scheê-)dulve, 'oôddulve (grôte dulve), waèter- (witter-)gank (kille, sprienk), leidige (leidienge)
Land-van-Axels: reêdulf, scheidulf, waotergank
Land-van-Kezands: reê (dulf/dulve), 'oôfdreê, slôte, waotergank/leidienge (aore/krêke)
Land-van-'Ulsters: grip, dulf, sloôt
ziet ok: mête, pottebuze

Uutspraek

[edit | edit source]

[vɛː(r)t]

Verbugienge

[edit | edit source]

Varianten

[edit | edit source]

Vertaeliengen

[edit | edit source]

Ziet bie waetergank.

Bronnen

[edit | edit source]
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 204, 1029, 1034