Wt/zea/schaemel

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > schaemel

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

bievoegelijk naemwoôrd

Over Middelnederlands sc(h)amel van Oudnederlands scamal. Afleiienge bie schaeme. In 't Middelnederlands was de beteikenis dikkels omgekeêrd as in nommer 2 'ieronder, naemelijk 'eêrbaer'. Gedachte achter de beteikenis van toen was 'vol van schaemte'; achter die van noe (of toet vò kort) is eêder dat 't onderwerp z'n eige zou moete schaeme. Zò'n gedachte zit ok achter nommer 1: aeremoe is reden vò schaemte.

zekfstandig naemwoôrd

Volgens Debrabandere komt dit over Middelnederlands scamel en Oudnederlands *scamal van Latijn scamellum, verkleinwoôrd bie scamnum 'voetenbanke'. Daemee is 't dus 'tzelfde woôrd as 't Nederlandse schemel ('voetenbanke') en 't Iengelse shamble ('vleisbanke'). D'ontwikkelienge zou dan zò gegae zien: van 'voetenbanke' nae 'balke', vandae afgescheie stik land of d'afscheiienge zelf. 'n Verband mee 't bievoegelijk naemwoôrd, of invloed daevan, noemt 'n nie.

Omschrievienge[edit | edit source]

schaemel
bievoegelijk naemwoôrd

  1. aermoeiig
  2. (ouwejaers) schaemteloôs

zelfstandig naemwoôrd m Schouwen-Duvelands, Goerees, Flakkees, Tools in Fluplands

  1. grippe

Opmerkienge: op Goereê-Overflakkee en Tole is schaemel 'n ander woôrd vò grippe. Vò Schouwen-Duveland oôr gezeid dat 'n schaemel afwaetert op 'n grippe; daemee is 't Schouwen-Duvelands 't ênigste dialect daer-at de grippe nie 't kleinste van aolle polderwaeters is.

Zeêuwse naemen vò waeterlôpen in polders (van klein nae groôt)
Goereês: grippe, kaebelgrippe, poldersloôt, wegtsloôt, toedracht, waeterienge
Flakkees: grippe, scheisloôt, kaevelsloôt, poldersloôt, toedracht, waeterienge (kreek)
Schouwen-Duvelands: schaemel, grippe, binnedulve, peildulve, waetergank, vaert
Toôls in Fluplands: grippe, 'oôdgrippe, dulf/sloôt, waetergang
Noôrd-Bevelands: reêdulve, 'oôddulve, scheidulve, waetergank
Walchers: grippe, reê, dulve, sprienk(e), waetergank
Zuud-Bevelands: gruppe, middeldulve, schei- (scheê-)dulve, 'oôddulve (grôte dulve), waèter- (witter-)gank (kille, sprienk), leidige (leidienge)
Land-van-Axels: reêdulf, scheidulf, waotergank
Land-van-Kezands: reê (dulf/dulve), 'oôfdreê, slôte, waotergank/leidienge (aore/krêke)
Land-van-'Ulsters: grip, dulf, sloôt
ziet ok: mête, pottebuze

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈsxɛːmɤl]

Verbugienge[edit | edit source]

bievoegelijk naemwoôrd

schaemele, schaemelen m, schaemels partitieve genitief

Trappen van vergliekienge: schaemelder, schaemelst

zelfstandig naemwoôrd

schaemels meêrvoud, schaemeltje verkleinwoôrd

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 203-5, 818
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 287-8