Wt/zea/keu

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > keu

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

  • 'Verke': uut 't Middelnederlands cudde 'zeuge'. Verwant mee kodde.
  • 'Zak': verkortienge van keuzak, d.w.z. keus-zak.
  • 'Poke': nie bekènd, oneigelijk uut nommer 1 of 2?
  • '′Eupvullieng' en 'stoôtstok': uut 't Frans queue.

Beschrievienge[edit | edit source]

keu meêstentieds m

  1. verke, vooraol 'n eige verke vò d'n 'uusslacht.
    • A ze in november de keu slachtte, krege de guus dikkels de blaeze om mee te spelen.
  2. as tussenwerpsel: roep om keuen mee te lokken
    • Keu, keu, komd is 'ier, 'k è vreten vò je!
  3. zak vò op reize, keuzak
  4. maeg, poke
  5. keuteprie, vullienge rond de 'eupen in vrouwendracht
  6. stok bie biljart en dergelieke spellen vò de ballen mee weg te stoôten.
    • Johan, a je noe nie op'ouwt, ram ik die keu in jen aers!

Uutspraek[edit | edit source]

[køy]

Verbugiengen[edit | edit source]

meêrvoud keus of keuen, verkleinwoôrd keutje

Uutdruksels[edit | edit source]

  1. 'verke'
    • Zò vet as 'n keu, vreêd dik
  2. 'maeg', 'poke'
    • Even de keu opbreke laete, 'k gae boere

Vertaeliengen[edit | edit source]

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 425
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 164-5