Wt/zea/ditte
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Kwam in 't Middelnederlands a vò, awast is 't op schole altoos afgeleêrd. 't Achtervoegsel -e is 'ier niks as 'n verzwaerend element.
Omschrievienge[edit | edit source]
ditte
- Zelfstandige vurm van dit vò 'n spreekpauze.
- Zeit m'n is: 'oe komt ditte?
- A 'k nae vuven tuuskom, doeë 'k ditte: 'k schoppe m'n schoenen uut, 'k zet 'n meziekje op en 'k beginne 't eêste ure nie an koken.
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈdɪtə]
Verbugienge[edit | edit source]
- Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden
| m (bdhtV) | m (aors)/v/meêrvoud | o | |
|---|---|---|---|
| kortbie | |||
| bievoegelijk | dezen (dizzen) | deze (dizze) | dit |
| zelfstandig | d'n dezen (d'n dizzen) | de deze (de dizze) | ditte |
| verre | |||
| bievoegelijk | dien, dieën | die, dieë | dat |
| zelfstandig | d'n dieën | de dieë | datte |
Vertaeliengen[edit | edit source]
zelfstandig 'dit' vò 'n praotpauze
Ziet vedders bie dit.
Bronnen[edit | edit source]
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank