Wt/zea/ik

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Middelnederlands en Oudnederlands ic, Oergermaons *ik. Direct af te leien van Proto-Indogermaons *éǵh₂, mee cognaoten in aolle aore taelgroepen liekas Latijns ego, Oudgrieks ἐγώ egō.

Omschrievienge[edit | edit source]

ik

Persoonlijk vònaemwoord eêste persoon ienkelvoud, in de nominatief
- Ik bin Arjaon van Pier.

Uutspraek[edit | edit source]

[ɪk]

Verbugienge[edit | edit source]

casus obliquus mien (beklemtoônd), me (zonder naedruk)

Bievurmen[edit | edit source]

'k (dikkels vò of nae 'n klienker)
ikke (mee naedruk)

Ontleêniengen in aore taelen[edit | edit source]

ek Skepi
eke Berbice-Nederlands

Ziet ok[edit | edit source]

Liest van Swadesh

Vertaeliengen[edit | edit source]

Vertaeliengen

Afrikaons: ek
Araobisch: أنا (ʾanā) meêstentieds weggelaete
Chinees (Mandarijn): 我 (wǒ)
Duuts: ich
Frans: je
Westerlauwers Fries: ik
Hindi: मैं (ma͠i)
Iengels: I
Japans: 私 (わたし, watashi) (formeel), 内 (うち, uchi) v, 僕 (ぼく, boku) m meêstentieds weggelaete

Latijn: egō meêstentieds weggelaete
Limburgs: ich, iech, ik (Noord-Limburgs)
Nederlands: ik
Oudgrieks: ἐγώ (egoo) meêstentieds weggelaete
Portugees: eu meêstentieds weggelaete
Russisch: я (ja)
Spaons: yo meêstentieds weggelaete
Swahili: mimi
West-Vlaems: ik

Bronnen[edit | edit source]

Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'ik'