Wt/zea/ic
Etymologie[edit | edit source]
Over Oudnederlands ic van Oergermaons *ik, uutendelienge van Oer-Indogermaons *eǵh₂óm dan wè zien korte vurm *eǵh₂.
Omschrievienge[edit | edit source]
ic
- ik (persoônlijk vònaemwoord)
Uutspraek[edit | edit source]
/ɪk/
Verbugienge[edit | edit source]
nv. | vurm |
---|---|
nom. | ic |
gen. | mijn |
dat. | mi |
acc. | mi |
meêrvoud wi, ziet dae.
Spelliengs- en dialectvarianten[edit | edit source]
Afstammeliengen[edit | edit source]
Bronnen[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Van Oergermaons *ik, uutendelienge van Oer-Indogermaons *eǵh₂óm dan wè zien korte vurm *eǵh₂. Ei z'n cognaoten in aolle Germaonse zustertaelen (Oudsaksisch ik, Oudvries ik, Oudiengels ic, Oud'oôgduuts ih, Oudnoôrds ek, Gotisch ik) en daebuten ok (Latijn egō etc.).
Omschrievienge[edit | edit source]
ic
- ik (persoonlijk vònaemwoord)
Uutspraek[edit | edit source]
/ik/
Verbugienge[edit | edit source]
nv. | vurm |
---|---|
nom. | ic |
gen. | mīn |
dat. | mī |
acc. | mī |
meêrvoud wī, ziet dae.
Spelliengs- en dialectvarianten[edit | edit source]
ec, hic, i, ich (dienkelijk onder invloed van 'n Duuts origineel)
Afstammeliengen[edit | edit source]
Bronnen[edit | edit source]
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank