Wt/zea/mi
Nie-taelgebonde
[edit | edit source]Etymologie
[edit | edit source]Begin elfden eêuw deu Guido van Arezzo uut d'n eêste lettergreep van de darde regel van de hymne Ut queant laxis (Mira gestorum), meedat die lettergreep op net dieën toôn staet.
Omschrievienge
[edit | edit source]mi
- relatief: d'n darde neut van ielke majeurtoônladder, en d'n eêste van de frygische toonladder
- absoluut: de neut e.
Opmerkienge: bet. 2 is in de Romaonse landen en Belgen gebrukelijk. In de Germaonse landen (ok in Nederland) oort dat gebruuk afgeraeje.
Uutspraek
[edit | edit source][mi] (Zeêuws)
Zeêuws
[edit | edit source]Etymologie
[edit | edit source]Ziet bie mee.
Omschrievienge
[edit | edit source]mi Noôrd-Zeêuws, mae noôit op Noôrd-Beveland
- mee (allêne as vòzessel; vriestaende en as achterzessel is 't ok 'ier mee)
Uutspraek
[edit | edit source][mɪ]
Opmerkienge: ok as t'r gin -t op volgt, oort die letter dikkels nog gevoeld en maek ze d'eêste letter van 't volgende woôrd 'ard: mit-te fiets.
Saemenstelliengen
[edit | edit source]Ziet bie mee.
Uutdruksels
[edit | edit source]Ziet bie mee.
Dialectvarianten
[edit | edit source]- mit as t'r 'n klienker op volgt)
- mee Tools in Fluplands (nessens mi(t)), Noord-Bevelands, Walchers, Wolfersdiek, Land-van-Axels (nessens meê), Land-van-Kezands
- mie Zuud-Bevelands
- meê Land-van-Axels (nessens mee)
Vertaeliengen
[edit | edit source]Ziet bie mee.
Bronnen
[edit | edit source]- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 574-5
Etymologie
[edit | edit source]Van Oudnederlands mī.
Omschrievienge
[edit | edit source]mi
Uutspraek
[edit | edit source]/mi(ː)/
Varianten
[edit | edit source]Afstammeliengen
[edit | edit source]- mij, me Nederlands
- my Afrikaons
- me Zeêuws
Opmerkienge: 't Zeêuwse mien stamt van de genitief mijn af, 't Limburgse mi(e)ch van de Maeslandse variant mich/mig.
Bronnen
[edit | edit source]Etymologie
[edit | edit source]Van Oergermaons *mik.
Omschrievienge
[edit | edit source]mī
Uutspraek
[edit | edit source]/miː/
Varianten
[edit | edit source]- mj
- mer, mir (dikkels in d'n daotief, dienkelijk deu 'Oôgduutsen legger; 'eêl soms in d'n accusatief)
- mich, mih (in de Wachtendonckse Saolmen de normaole vurm, in de Williram dienkelijk Duutsen invloed)
Afstammeliengen
[edit | edit source]- mi Middelnederlands
- mij, me Nederlands
- my Afrikaons
- me Zeêuws
- mij, me Nederlands
Opmerkienge: 't Zeêuwse mien stamt van de genitief mīn af, 't Limburgse mi(e)ch van de Maeslandse variant mi(c)h.