Wt/zea/dikke

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > dikke

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Over Middelnederlands dicke en Oudnederlands thica van Oergermaons *þikuz. Af te leien van Oer-Indo-Europees *tegus, mae omdat 't vedders allêne uut de Keltische taelen bekend is (Oudiers tiuc, Bretoens teo) dienke ze at 't woôrd uut de taele van de Monumentenbouwers komt.

Omschrievienge[edit | edit source]

dikke bievoegelijk naemwoôrd

  1. vet, zwaer (van mènsen en beêsten gezeid)
  2. groôt van deusnee
    • Dien dikken boôm staet 'ier a zeker tweê'onderd jaer.
  3. zat (van eten)
    • ʻk 'Oef gin ijs meêr toe 'oôr, 'k bin dikke!
  4. nie zò net in 't 'uus'ouwen
  5. overvloejig meêstentieds as biewoord
    • ʼk Zou d'r mae bedanke, zukke mensen tref je nie zò dikke
  6. angedae, mee dikke ôgen of kele
    • As t'n tv kiekt, noe mee dien oôrlog in d'Oekraïne en zò, dan oort 'n d'r glad dikke van.
  7. mistig
    • As 't zòvee dikke was, dan goeng de boôt nae Bresjes nie.

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈdɪkə]

Verbugienge[edit | edit source]

Trappen van vergliekienge

Afleiiengen[edit | edit source]

Uutdruksels[edit | edit source]

Varianten[edit | edit source]

Ontlêniengen in aore taelen[edit | edit source]

Vertaeliengen[edit | edit source]

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 176-7
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 86
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'dik'