Wp/bgn/پارت

یکی شه ایرانی تبارین قومانی گروپ ئان انت.

تاریخ

پارت، پارث، پَرثَوه یا پهلَو (ریشه کلمه پهلوی)، یکی از ساتراپ‌نشین‌های هخامنشی و ازاقوام ایرانی سکاها در خراسان(دره رود اترک شیروان) که پس از هجوم اسکندر در حدود شمال شرق فلات ایران پراکنده شده بودند. در پی مرگ اسکندر، بلخ تحت سلطه استاسَندر از فرماندهان سلوکوس قرار گرفت و به عنوان فرمانده پارت نیز گمارده شد. وی تا رستاخیز اشک اول فرمانده آن سرزمینها بود.

در سال‌های ۵۴۹ تا ۵۴۸ پیش از میلاد سرزمین‌های پارت، جرجان و احتمالاً ارمنستان توسط کوروش بزرگ تسخیر می‌گردد.

در سنگنبشته‌های هخامنشی از ایالت پارت به عنوان یکی از ساتراپهای هخامنشی نام برده شده است. ایالت پارت از شمال به داها و از مشرق به هریوه (هرات امروزی) در غرب افغانستان و از جنوب به کارامانی (کارامانیا - کرمان امروزی در جنوب ایران) و از مغرب به ایالت ماد محدود بوده است.

در زمان سلوکیان، دولت محلی اشکانی نخست در این ناحیه تشکیل شد و سپس بقایای نفوذ جانشینان اسکندر را از نواحی غربی ایران نیز برانداخت. نخستین پایتخت اشکانیان برای مدتی در شهر نسا در جنوب شهر عشق آباد ترکمنستان و در نزدیکی مرز شیروان ایران بود. پایتختهای بعدی شهر صد دروازه درنزدیکی دامغان امروزی از استان سمنان در شمال ایران، سپس همدان و تیسفون بودند.