Wt/zea/wete

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > wete

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Over Middelnederlands weten en Oudnederlands witon van Oergermaons *witaną. Eigenlijk 'n flejentiedsvurm, mee in 't ienkelvoud 'n *-ai-. 't Zou daevandaene dus feitelijk ik weêt en ʼie weêt moete weze (mae wè jie weet en oôns wete mee zachtlange ee), en dat is 't zekers oôit wè gewist. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *w(e)id- en zòdoende verwant mee 't Latijnse vidēre 'zieë'.

Omschrievienge[edit | edit source]

wete

  1. kennisse è, in brêje zin of van eên biezonder dienk
    • M'n vaoder ei nie lang geleêrd, mae ie weet vergemes vee.
    • Weet jie a da Janse z'n eige verdae eit?
  2. somtieds, in bepaelde uutdruksels: last è mee
  3. zelfstandig naemwoôrd v anmaenienge, 'erinnerienge van de belastiengen of 'n aore betaelienge Tools in Fluplands, Schouwen-Duvelands

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈʋeːtə], [ˈʋeɪtə], [ˈβ̝eːtə]

Verbugienge[edit | edit source]

weten meêrvoud

Vervoegienge[edit | edit source]

infinitief wete(n)
gerundium te weten(e)
tegewoordigen tied ik weet oôns wete(n)
jie weet (wete) julder wete(n)
'ie weet 'ulder wete(n)
flejen tied ik, jie, 'ie wist, weette, wete(n)de oôns, julder, 'ulder wiste(n), weette(n), wete(n)de
gebieënde wieze weet
onvoltoôid deêlwoôrd wetende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)ewete(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Saemenstelliengen[edit | edit source]

Uutdruksels[edit | edit source]

  • wete van
    1. kennisse è van
    2. last è van: Me wete 'ier van gin auto's.
  • Da zal je wete, dae krie je nog last mee

Aore vurmen[edit | edit source]

  • weten in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Ontlêniengen in aore taelen[edit | edit source]

Vertaeliengen[edit | edit source]

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1133-4
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 244
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'weten'


Etymologie[edit | edit source]

Van Zeêuws wit.

Omschrievienge[edit | edit source]

wete

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈwɛtɛ]?

Bronnen[edit | edit source]

  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'wit'


Etymologie[edit | edit source]

Ziet bie Zeêuws.

Omschrievienge[edit | edit source]

wete werkwoôrd

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈβ̞eː¹tə], [ˈweː¹te] ('ier en dae nog)

Vervoegienge[edit | edit source]

we.te (Mestrichts)
tegewoôrdigen tied iech weet, wei.t veer we.te
diech wèts geer wèt
heer, zij, het wèt zij we.te
flejen tied iech wis veer wiste
diech wis geer wis
heer, zij, het wis zij wiste
gebieënde wieze weet, wei.t wèt
voltoôid deêlwoôrd heet gewe(i).te
onvoltoôid deêlwoôrd we(i).tend
gerundium we(i).tentere

Opmerkienge: in 't Mestrichts is 't werkwoord wete in vrieë variaotie mee weite.

wete(n) (Montforts)
tegewoôrdigen tied ich weit veer wete(n)
doe wèts geer wètj
hae, het, det wètj zie wete(n)
flejen tied ich wós veer wóste(n)
doe wós geer wós
hae, het, det wós zie wóste(n)
conjunctief ich wus veer wuste
doe wus geer wus
hae, het, det wus zie wuste
gebieënde wieze weit weitj/wètj
voltoôid deêlwoôrd haet gewós/gewete
onvoltoôid deêlwoôrd weitendj
participium gewete(n)

Varianten[edit | edit source]

  • weite (deu nivellêrienge)

Bronnen[edit | edit source]

  • Pol Brounts e.a. (red.), De Nuie Mestreechsen Dictionair. Veldeke-Krink Mestreech, Mestricht, 2004: blz. 45
  • Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 405