Wt/zea/schoef

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > schoef

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Over Middelnederlands scu van Oergermaons *skeuhaz, mee grammaotische wissel en nultrappe. Meschien van d'n Indo-Europese wortel *skeukʷ-, dan verwant mee Oerslaovisch *ščĭvati 'opjaege'.

De beteikenis 'onbesuusd' ei z'n eigen uut de nuance 'schichtig', 'as 'n geschrokken beêste' ontwikkeld.

Omschrievienge[edit | edit source]

schoef

  1. Schrikachtig, bange, schichtig (van zowè mensen as dieren gezeid)
    • Dat paerd is nog 'n bitje schoef, 'k zou d'r gin kind op zette.
  2. Onbesuusd, zonder beleid
    • Loôp toch nie zò schoef, moe je je pôten soms breke?
    • Boven z'n macht en vees te schoef, en mee een rotklap kliste de kiste uut z'n 'anden op de grond terug.' (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus, Den Boer/De Ruiter, Vlissienge, 1992: p. 61)
  3. Ruug (van 't weêr gezeid)
    • As 't zò schoef is, kunne me de zeê nie op.
  4. ok as zelfstandig naemwoôrd: ʼn schoef m (ziet ok schoeë)

Uutspraek[edit | edit source]

[sxuf]

Verbugienge[edit | edit source]

schoeve, schoeven m, schoefs partitieve genitief

Trappen van vergliekienge

schoever, schoefst

Uutdruksels[edit | edit source]

  • Zò schoef as oesje, vreêd bange
  • ʼIJ is nie schouw as te Paosen, 'ie is nie dikkels bange Land-van-'Ulsters
  • ʼn schoeven Turk, ʼn schoeven Dries
  • ʼn Schoef leven leie, losbandig leve allêne in Smerdiek; meêst ʼn schouw leven leie

Dialectvarianten[edit | edit source]

Vertaeliengen[edit | edit source]

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 839
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 202-3