Wt/zea/merreminne
Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]
Middelnederlands merminne, Oudnederlands *meriminna (deze vurm wè bekend uut 't Oudsaksisch). Van meêr, wat-a oôrsproenkelijk eêrder 'zeê' beteikende, en man, vroeger 'mènse'; meschien 'n vrouwelijke vurm daevan, buten twuvel deu minne 'liefde' beïnvloed om 'ulder liefelijk anschienen.
Omschrievienge[edit | edit source]
merreminne v
- Faobelwezen, van boven vrouwe, van onder mee 'n vissestaert, dikkels boosaerdig, dat-a in vee culturen over 'eel de waereld vòkomt.
- In d'n tied van mien opa wier d'r op 't land nog 'ier en dae an merreminnen gegloôfd.
Opmerkienge: merreminnen uut Zeêuwse volksver'aelen konden ok deu de lucht vliege; ulder verschienienge as 'ierboven angegeve lei nie vast.
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈmɛ(ˑ)rəˌmɪnə]
Verbugienge[edit | edit source]
meêrvoud merreminnen, verkleinwoôrd merreminnetje
Uutdruksels[edit | edit source]
- Van de merreminne bereje weze, 'n maere ('n iengen droôm) è
- vroeger ok gezeid van wangegroeide takken an 'n esdoôrn
Dialectvarianten[edit | edit source]
- zeêmerminne Zuud-Bevelands
- berremin Acht'uzen
- berreminne Filepine
- zeêmjaermin Land-van-'Ulsters
- meêrminne Flakkees
Aore spelliengen[edit | edit source]
mèrreminne (gin standaerd)
Vertaeliengen[edit | edit source]
Vertaeliengen
|
|
Bronnen[edit | edit source]
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 584
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank