Wt/zea/meêr
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
- waeterpoele
Over Middelnederlands mere en Oudnederlands meri van Oergermaons *mari, wat-a ok 'zeê' kon beteikene. De woôrden meêr en zeê è d'r eigen in de Germaonse taelen verschillend uutgesplist. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *mor-i 'zeê'. N.B.: vò 't Deltaplan waere d'r in 't Zeêuwse taelgebied gin mêren. 't Vaolt dus te dienken dat 't Zeêuws dit woôrd uut 't Nederlands eit overgenome.
- vergrôtende trap bie vee
Over Middelnederlands meer en Oudnederlands mēr van Oergermaons *maiz. Veddere verwantschap is 'n puzzel; d'r bin woôrden in aore Indo-Europese staeken die d'rop trekke en ok zòiets as 'meêr', 'grôter' beteikene, mae die bie naeder inzieën nie in 't plaetje passe. Volgens nieuwe inzichten gaet meêr vromme op 'n wortel *meh₁-, daeran ok maere en 't Welshe mawr 'groôt' an verwant bin. Meêst is direct verwant.
Omschrievienge[edit | edit source]
meêr
- zelfstandig naemwoôrd m 'n waetervlakte, meêstenties zoet, glad deu land omslote
- Naedat 't Veêrse Gat wier afgeslote, klappe me van 't Veêrse Meêr en wier 't overa naebie 't waeter vreêd toeristisch.
- vergrôtende trap van vee.
- zelfstandig: A je bove gae zitte, ka je vee meêr zieë.
- bievoegelijk: ʼk Moe meêr van die spiekertjes 'ebbe, anders kom ik t'r nie mee toe.
- as biewoôrd: Julder bin vee meêr gae klesse sind dan je nessens mekaore zit.
Opmerkienge: dit woôrd stae nie in 't Woordenboek der Zeeuwse Dialecten.
Uutspraek[edit | edit source]
[mɪər]
Verbugienge[edit | edit source]
mêren meêrvoud, meêrtje verkleinwoôrd
Saemenstelliengen[edit | edit source]
Ontlêniengen in aore taelen[edit | edit source]
Vertaeliengen[edit | edit source]
|
Bronnen[edit | edit source]
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'meer'