Wt/zea/drieve

Zeêuws

Etymologie

Over Middelnederlands driven en Oudnederlands driven van Oergermaons *drībaną. Buten de Germaonse taelen bin d'r gin verwanten bekend. De beteikenisse op 't waeter leie is in etymologische zin te begriepen as veruutgae over 't waeter.

Opmerkienge: 't Etymologisch Woordenboek van het Nederlands reconstrueert "*dreiban-" as Oergermaonse vurm; dit is waerschienlijk 'n foutje.

Omschrievienge

drieve

1. op 't waeter of 'n aore vloeistoffe leie zonder te zienken
2. beêsten veruutjaege
3. motivêre
   • Wat drieft 'n toch, dat 'n noe de marathon wil lôpe?
4. veruutschiete (van 'n schoft wolken)
5. snel en beweeglijk lôpe (van wuven gezeid)
6. bottere, siestere, vaodertje-en-moedertje goôie (zelden)

Uutspraek

[ˈdrivə]

Vervoegienge

infinitief	drieve(n)
gerundium	te drieven(e)
tegewoordigen tied	ik drief (drieve)	oôns drieve(n)
	jie drief(t) (drieve)	julder drieve(n)
	'ie drief(t)	'ulder drieve(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie dreef	oôns, julder, 'ulder dreve(n)
gebieënde wieze	drief(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	drievende
voltoôid deêlwoôrd	ei en is (g)edreve(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels

• Dat-at 'n drieft, da drieft 'n, as t'n 'n idee eit, is t'n dae nie vanaf te briengen
• ʼn drievende plekke, 'n leêmplekke in 't land

Dialectvarianten

• drieven in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Ontlêniengen in aore taelen

• driev Neger'ollands

Vertaeliengen

op 'n vloeistof leie

• Afrikaons: dryf
• Araobisch: طَفَا‎ (ṭafā), عَامَ‎ (ʿāma)
• Chinees (Mandarijn): 浮 (fú)
• Duuts: treiben
• Frans: flotter
• Westerlauwers Vries: driuwe
  • Terschelliengs: drúwe
  • Schiermmonikoôgs: drieuwe
• 'Ebreêuws: צָף‎ (ṣāf)
• Iengels: float
• Italiaons: galleggiare

• Japans: 浮かぶ (ukabu), 浮く (uku)
• Latijn: fluitāre
• Limburgs: drieve
• Nederlands: drijven
• Nedersaksisch/Platduuts: drieven, driwen (in Duusland)
• Portugees: boiar, flutuar
• Russisch: пла́вать (plávat'), попла́вать (poplávat') imp.-perf. paer
• Spaons: flotar
• Swahili: kuelea
• West-Vlaems: dryven

beêsten veruutjaege

• Afrikaons: dryf
• Araobisch: سَاقَ‎ (sāqa)
• Chinees (Mandarijn): 趕 (gǎn)
• Duuts: treiben
• Frans: guider, conduire
• Westerlauwers Vries: driuwe (ziet bove vò dialecten)
• Italiaons: condurre
• Latijn: pellĕre

• Limburgs: drieve
• Nederlands: drijven
• Nedersaksisch/Platduuts: drieven, driwen
• Oudgrieks: ἐλαύνω (elaunoo)
• Portugees: tocar, tanger
• Russisch: гнать (gnatʹ) (imperfectief, concreet), гоня́ть (gonját') (imperfectief, abstract)
• Spaons: conducir

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 197

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'drijven'

Limburgs

Etymologie

Ziet bie Zeêuws.

Omschrievienge

drieve werkwoôrd

• drieve

Uutspraek

[ˈdʁiː¹və], [ˈdriː¹ve]

Vervoegienge

drie.ve (Mestrichts)
tegewoôrdigen tied	iech drijf	veer drie.ve
	diech drijfs	geer drijf
	heer, zij, het drijf	zij drie.ve
flejen tied	iech dreef	veer dreve
	diech dreefs	geer dreef
	heer, zij, het dreef	zij dreve
gebieënde wieze	drie.f	drijf
voltoôid deêlwoôrd	heet en is gedre.ve
onvoltoôid deêlwoôrd	drie.vend
gerundium	drie.ventere

drieve(n) (Montforts)
tegewoôrdigen tied	ich drief	veer drieve(n)
	doe driefs	geer drief
	hae, het, det drief	zie drieve(n)
flejen tied	ich dreif, dreef	veer dreve(n)
	doe dreifs, dreefs	geer dreef
	hae, het, det dreif, dreef	zie dreve(n)
conjunctief	ich dreef	veer dreve(n)
	doe dreefs	geer dreef
	hae, het, det dreef	zie dreve(n)
gebieënde wieze	drief	drieftj
voltoôid deêlwoôrd	haet gedreve(n)
onvoltoôid deêlwoôrd	drievendj
participium	gedrieve(n)

Bronnen

• Pol Brounts e.a. (red.), De Nuie Mestreechsen Dictionair. Veldeke-Krink Mestreech, Mestricht, 2004: blz. 43, 105

• Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 109