Wp/cnr/Igor Perazić

Mr Igor Perazić (Podgorica, 11. oktobar 1966 – Podgorica, 6. avgust 2014) je crnogorski muzičar.

Bio je vanredni profesor na Muzičkoj akademiji na Cetinju na predmetu Violončelo i violončelista Crnogorskog simfonijskog orkestra.

Biografija

Igor Perazić je rođen 11. oktobra 1966. godine u Titogradu, đe je završio nižu i srednju muzičku školu (instrumentalni smjer). Školske 1985/86 upisao je studije violončela na Muzičkoj Akademiji u Podgorici. Studirao je kod renomiranog ruskog prof. Davida Grigorijana (učenik M. Rostropoviča), a diplomirao 1992. godine u klasi prof. Jurija Sotničoka sa prośečnom ocjenom 9,13 i diplomskom ocjenom 10. Postdiplomske studije violončela upisao je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Ištvana Varge. Magistrirao je 1998. godine, sa ocjenom 10.

Polaznik je nekoliko seminara i majstorskih kurseva, među kojima i međunarodnog majstorskog kursa u Kotoru, kod prof. Grigoriana, a u organizaciji Boiadjian Concert Management-a.

1986. godine zasniva radni odnos u Simfonijskom orkestru RTCG-a, đe radi narednih 12 godina kao vođa violončela. Nakon prestanka radnog odnosa i dalje je bio honorarno angažovan na istim poslovima.

Od 1998. godine radi kao asistent na Muzičkoj akademiji na Cetinju na predmetima: violončelo i kamerna muzika.

Dugo godina djeluje kao violončelista-solista. Održao je niz solističkih koncerata i resitala (velika scena CNP-a, Dom omladine „Budo Tomović“, Galerija doma omladine, Grad-teatar Budva, Herceg fest, Barski ljetopis, Hercegnovski zimski dani muzike, Gradska kuća u Novom Sadu, Decembarski dani kulture, festival A Tempo, Kulturno ljeto Podgorica).

Kao član kamernih sastava nastupao je širom Crne Gore i u inostranstvu:

• sa triom „Klasika“ u Podgorici, Mojkovcu, Beranama, Pljevljima, Baru, u Srbiji i Italiji;
• sa klavirskom kvintetom „Montepiano“ u Podgorici, Cetinju, Kotoru, Petrovcu, Baru i Solunu;
• sa triom Virtuozi Montenegro u Podgorici.

Sarađivao je u projektima „Mediteranske boje“, „Tango za sva vremena“, na Barskom ljetopisu, Decembarskim danima kulture itd. sa brojnim muzičarima iz zemlje i inostranstva, kao što su Grigorij Krasko, Roman Simović, Boris Kraljević, Vili Ferdinandi, Saša Latković, Ljubiša Jovanović, Miran Begić, Bojan Martinović, Egon Mihajlović, Aleksej Molčanov, Žana Lekić, Maja Bogdanović, Konstantin Fic, Vilfrid Štrele, dirigenti Aleksej Šatski, Војаn Suđić, Miroslav Homen, Julio Marić, Igor Simović, Radovan Papović, Darinka Matić-Marović, Mladen Jagušt, Uve Tajmer, Ronaid Colman, Ginter Pihler.

Kao član Kamernog i Simfonijskog orkestra RTVCG, svirao je na brojnim koncertima u Crnoj Gori, u Beogradu, Novom Sadu, Prištini, u Alžiru i Italiji. Koncertirao je i kao član drugih orkestara: Orkestra Muzičke akademije sa Cetinja (Bah-Magnifikat, Koreli-Koncert za Božićnu noć), Simfonijskog orkestra Akademije umetnosti iz Novog Sada (izvodeći reprezentativna djela simfonijske muzike; Ravel: Dafnis i Kloe, Vagner: Tanhojzer, Betoven- 5. Simfonija, Statkić Harmonija svetlosti), Simfonijskog orkestra iz Mostara, Kamernog orkestra „Princ Mirko“.

U prvoj operi rađenoj u crnogorskoj produkciji, H. Persl - Didona i Enej, svirao je kontinuo.

Svirao je na mnogim svečanim akademijama i promocijama, u pozorišnoj predstavi Luča Mikrokozma (muzika S. Gačević), tv drami režisera Milisava Babovića (po motivima pripovjetki Jevrema Brkovića), igranom filmu režisera Željka Sošića Imam nešto važno da vam kažem (muzika Z. Mirković).

Promovisao je djela najznačajnijih crnogorskih kompozitora: Senada Gačevića, Žarka Mirkovića, Bora Tamindžića.

Snimio je veliki broj djela za radio i televiziju, kao solista i član ansambala, od kojih neka premijerno.

Umro je u Podgorici 6. avgusta 2014. godine.

Porodični život

Đeca Igora Perazića su Đina Perazić, pijanistkinja, i Luka Perazić, violinista. Supruga Igora Perazić je Ana Perazić, violinistkinja, profesorka u Umjetničkoj školi za muziku i balet „Vasa Pavić“ i saradnica Crnogorskog simfonijskog orkestra. Sestra Igora Perazića je crnogorska muzičarka Renata Perazić.

Popularna muzika

Nastupao je kao vokalista na budvanskom festivalu „Pjesma Mediterana“ 1996. godine sa pjesmom „Još samo jednom voli me“, a na hercegnovskom festivalu „Sunčane skale“ 1997. sa pjesmom „Da si tu“ i 2001. sa grupom „Four II Men“ i pjesmom „Ako odeš“. Grupu su pored Perazića činili Dejan Božović, Slaven Knezović i Zoran Radetić.

2001. je snimio pjesmu „Podgorica“, zajedno sa Sergejem Ćetkovićem, Perom Stefanovićem (Pero Trokadero) i Edom Abdovićem. Muziku za pjesmu je napisao Leo Đokaj, a tekst Zlatko Jovović.

Sarađivao je sa Vladimirem Marašem kao vokal na pjesmi „Soul Shadows“, na albumu Letters from Montenegro (2005).

Pjesmu „Himna Krstaša“, koju je snimio uoči referenduma za obnovu nezavisnosti Crne Gore 2005. godine, Perazić je uradio uz svoj aranžman i muziku, a po tekstu himne Udruženja Crnogoraca Srbije „Krstaš“.

Otpjevao je pjesmu „Onaj što voli“ koja se nalazi na albumu Momčila Zekovića Zeka Džep sa tajnama (2018).

Albumi

• Igor Perazić (Dogma Studio Podgorica, 2014)

Nasljeđe

• U čast Igora Perazića, Festival internacionalnog alternativnog teatra (FIAT) u Podgorici je, septembra 2016. godine, održao program pod nazivom „Perry night“ sedmog dana festivala u Kuslevovoj kući. U programu su učestvovalu istaknuti crnogorski umjetnici koji su bili Igorovi prijatelji.

• U Podgorici je 2022. godine oslikan mural u čast Igoru Peraziću. Projekat oslikavanja murala realizovala je street art grupa „K13 crew“, a autor murala je italijanski street art umjetnik Mattia Campo Dall'Orto. Mural se nalazi u ulici Svetozara Markovića.

Literatura

• Bilten Univerziteta Crne Gore, Broj 208, Godina 2006, Podgorica 14. jun 2006., ISSN 1800-5101, Str 3 -7

Spoljašnje veze

• Ana i Igor Perazić, emisija Škrinja, Tv7
• Volio je ovaj kamen svim svojim bićem