Wt/zea/wij
Etymologie
[edit | edit source]Van Middelnederlands wi; ziet vedders bie wilder.
Omschrievienge
[edit | edit source]wij
Uutspraek
[edit | edit source]- [ʋɛi ~ ʋæi] Nederlands in Nederland
- [β̞ɛi] Belgs-Nederlands
- [wei] Surinaoms-Nederlands
Verbugienge
[edit | edit source]ons vòwerpsvurm, onzer genitief
- Varianten
- we onbetoônd
- Afleiienge
- ons, onze bezittelijk vònaemwoôrd (as ênigste in z'n soôrte in modern Nederlands verbuugbaer)
- wij-gevoel
Aore spelliengen
[edit | edit source]- wy Vroegnieuwnederlands, achttienden-eêuws Nederlands
Afstammeliengen en ontlêniengen
[edit | edit source]Bronnen
[edit | edit source]- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'wij'
Nedersaksisch/Platduuts
[edit | edit source]Etymologie
[edit | edit source]Ziet bie Nederlands en onder wulder.
Omschrievienge
[edit | edit source]wij Urkers, Drents ('ier en dae), Gelderse Vallei
Opmerkienge: dit woôrd oor opgegeve vò Woudenberg, Lunteren, Maarsbergen, Scherpenzeel, Renswoude, Veenendaal, Ede, Bennekom, Rozendaal, Spankeren, Dieren en Rheden.
Uutspraek
[edit | edit source][ʋæi]
Verbugienge
[edit | edit source]- Vò 't Urkers
oens datief/accusatief, oenze bezittelijk
Varianten
[edit | edit source]- we, m'n onbeklemtoônd
- wie (wi) aolgemeên, ok wiedverspreid in 't West-Veluws
- wulie West-Veluws (nessens wie)
- wiele Oôst-Veluws (omgevienge Apeldoôrn) en Barneveld
- wulu, wule, wullie, wullen, wulle, wielie, wieleu, wiej beperkt gebruuk op Oôst- en West-Veluwe
- wi'j Sallands, Achter'oeks enz.
Bronnen
[edit | edit source]- Harrie Scholtmeijer, Taal in stad en land: Utrechts, Veluws en Flevolands. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2002: pp. 61, 87-8