Wt/zea/vraege

Zeêuws[edit | edit source]

Van Middelnederlands vraghe. Afgeleide van 't werkwoôrd.

Over Middelnederlands vraghen en Oudnederlands fragon van Oergermaons *frēgōną. Wat vadder ok verwant mee verge (<*fregnaną), nog wat vadder mee Nederlands vorsen. Van d'n Indo-Europese wortel *preḱ- 'vraege', daevan ok Latijns prex 'gebed' komt (> precair).

vraege
zelfstandig naemwoôrd v

zin die-a 'n antwoôrd van 'n ander verlangt, deu 'n biezonder intonaotie (in de meêste taelen om'ôge tegen 't ende) en soms due speciaole woôrden of 'n biezondere zinsbouw
zucht, b'oefte

werkwoôrd

Opmerkienge: in de zin van kattekissemisse (catechismus) kom vraege mee ae-klank nie vò; dat is altoos vraoge(n).

[ˈvrɛːɣ̞ə ~ ˈvrɛːɦə]

vraegen meêrvoud, vraegje verkleinwoôrd

infinitief	vraege(n)
gerundium	te vraegen(e)
tegewoordigen tied	ik vraeg	oôns vraege(n)
	jie vraeg(t) (vraege)	julder vraege(n)
	'ie vraeg(t)	'ulder vraege(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie vroog (vroeg)	oôns, julder, 'ulder vroge(n) (vroege)
gebieënde wieze	vraeg(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	vraegende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)evroge(n), (g)evraegd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Nergest nae vraege, ok: z'n eigen an gin gebod of regels stôre
Vraege nae de klosse waer-a 't gaeren vandaene gekomme is, vraege wat-a je allank a weet

Ziet bie vraoge.

zelfstandig naemwoôrd

werkwoôrd

Nedersaksisch/Platduuts: vraogen, vroagen, frogen
Oôst-Vlaems: vraogen
Oudgrieks: ἐρωτάω (erootaoo)
Poôls: pytać, zapytać imp.-perf. paer
Portugees: perguntar
Russisch: спра́шивать (sprásjivatʹ), спроси́ть (sprosít') imp.-perf. paer
Skepi: frag
Spaons: preguntar
Westerlauwers Vries: freegje
- Hindeloôpers: freegje, frigje
- Terschelliengs: freie
- Schiermonnikoôgs: freagje
West-Vlaems: vroagen
Zweeds: fråga

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1091