Wt/zea/tin
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Over Middelnederlands tin, ten en Oudnederlands *tin dienkelijk van Oergermaons *tina. Kan verwant weze mee teên (van *tainaz) in de zin van 'wisse', 'wilgentakje'; net as staef of stange kan de beteikenisse dan laeter van 'out nae metaol overgegae weze. Anders misschien 'n verband mee Latijns stagnum/stannum, dat-a dienkelijk uut 't Gaollisch komt.
Omschrievienge[edit | edit source]
tin o
- licht zulverig metaol (elementnommer 50) mee 'n laeg smeltpunt, dat-a onder meêr gebruukt oor vò eetgerei, vò urgelpupen, as miengdeêl van brons en as laegje op blikjes
Opmerkienge: dit woôrd stae nie in 't WZD, buten twuvel meedat 't te veel overeênkomt mee 't Nederlands.
Uutspraek[edit | edit source]
[tɪn]
Verbugienge[edit | edit source]
tinnetje verkleinwoôrd
- Afleiiengen
Ontlêniengen in aore taelen[edit | edit source]
- den Neger'ollands
- ten Sranantongo
Vertaeliengen[edit | edit source]
Vertaeliengen
|
Bronnen[edit | edit source]
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tin'
Etymologie[edit | edit source]
Van Zeêuws tien.
Omschrievienge[edit | edit source]
tin
Uutspraek[edit | edit source]
[tin]
Bronnen[edit | edit source]
- Ian E. Robertson, (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)