Wt/zea/slange

Zeêuws

Achttien verschillende soôrten slangen.

Etymologie

Over Middelnederlands slange van Oudnederlands slango, afleiienge van 't Oergermaonse *slinganą; 'sliengere', 'kroenkele'.

Omschrievienge

slange v

1. Poôtloos reptiel uut d' onderorde Serpentes
   • De rienkslange is d' eênigste slange die in Zeêland vòkomt.
   • D'r bin van die mènsen die vò d'r eige plezier slangen koôpe, mae de meêste gae binnen 't jaer nae Iguana.
2. Gebruuksvòwerp in 'n langen, 'ollen en buugzaeme vurm
   • Tussen de stofzuger en de stange zit 'n slange, anders zouw je nergest bie kunne.
3. Mènse mee 'n vreêd slecht karakter.
   • As 't t'rop ankomt, bin me aollemaele slangen.

N.B.: Dit woord stae nie in 't Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Uutspraek

[ˈslɑŋə]

Verbugienge

• meêrvoud slangen, verkleinwoôrd slangetje

Varianten

• slang

Saemenstelliengen

giftslange gladde slange

rienkslange slangeblome

tuunslange

Ontlêniengen in aore taelen

• slan, slang Neger'ollands
• slanggi Berbice-Nederlands
• slanka Skepi

Vertaeliengen

poôtloos reptiel

• Nie-taelgebonde: 🐍
• Afrikaons: slang
• Araobisch: ثُعْبَان‎ (ṯuʿbān) m
• Chinees (Mandarijn): 蛇 (shé)
• Duuts: Schlange v
• Frans: serpent m
• Westerlauwers Vries: slange g
• Hindi: साँप (sā̃p) m, सर्प (sarp) m
• Iengels: snake
• Japans: 蛇 (へび, hebi)

• Latijn: serpens m/v, anguis v
• Limburgs: slang (westelijk), sjlang (oôstelijk) v
• Nederlands: slang v
• Oudgrieks: ὄφις (ophis) m
• Portugees: cobra v, serpente v
• Russisch: змея́ (zmejá) v
• Spaons: serpiente v, culebra v
• Swahili: nyoka kl. 9, 10
• West-Vlaems: slange v, snake v (in Frans-Vlaenderen; daebuten ouwerwes)

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 872

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd slang