Wt/zea/geite
Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]
Van Middelnederlands gheet, geit, meschien in 't Oudnederlands as *chēt in chenecurda 'geitenkudde'. Van Oergermaons *gaitiz. Vaol trug te voeren op 'n Oer-Indo-Europese wortel *gʰaid-; daemee is allêne 't Latijnse haedus 'bok' verwant. Daerom oor t'r soms gedocht dat 't 'n substraotwoôrd is. Oôrsproenkelijke beteikenisse kan 'scherp, veruutstekend' gewist weze (dienk an d'ôrens); dan zou 't ok te maeken è mee Oudnoôrds geitungr 'wespe'.
D'n uutgang -e is t'r pas laeter bie gekomme, as tegen 't ende van de Middelnederlandsen tied de meêste vrouwelijke woôrden dat krege.
Omschrievienge[edit | edit source]
geite v
- Zoogbeêste van 't geslacht Capra, in 't biezonder de getemde Capra hircus, in 't biezonder 't wuufje.
- maeger paerd
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈɣ̞æitə], [ˈɦæitə]
Verbugienge[edit | edit source]
geiten meêrvoud, geitje verkleinwoôrd
Saemenstelliengen[edit | edit source]
Uutdruksels[edit | edit source]
- Lache as 'n geite, as 'n getrouwde geite, as 'n geite die-a tabak knauwt, as 'n geite mee 'n reêpmusse op
- zot lache
- zuur lache
- de gespikkelde geit, de zondenbok, dien-a 't altoos gedae eit (Oôltjesplaete)
Dialectvarianten[edit | edit source]
Aore spelliengen[edit | edit source]
- heite (gin standaerdspellienge)
Vertaeliengen[edit | edit source]
Vertaeliengen
|
|
Bronnen[edit | edit source]
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 264
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank