Jump to content

Wt/zea/bluve

From Wikimedia Incubator
< Wt | zea
Wt > zea > bluve

Zeêuws

[edit | edit source]

Etymologie

[edit | edit source]

Geronde afgeleide van Middelnederlands bliven, over Oudnederlands *blīvan van Oergermaons *bi-lībaną, causatief bie *līvaną 'overbluve'. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *l(e)ip- 'plekke'; 'ierdeu eit 't woôrd te maeken mee ôgenschienklijk glad onverwante woôrden as Grieks λίπος lipos 'vet'.

Omschrievienge

[edit | edit source]

bluve werkwoôrd

  1. zelfstandig werkwoôrd nie van plekke verandere, letterlijk en figuurlijk
  2. koppelwerkwoôrd nie van aerd verandere
    • Iederêne gaet in de stad werke, maer ik bluuf liever boer.

Uutspraek

[edit | edit source]

[ˈblyvə]

Vervoegienge

[edit | edit source]
infinitief bluve(n)
gerundium te bluven(e)
tegewoordigen tied ik bluuf oôns bluve(n)
jie bluuf(t) (bluve) julder bluve(n)
'ie bluuf(t) 'ulder bluve(n)
flejen tied ik, jie, 'ie bleef oôns, julder, 'ulder bleve(n)
gebieënde wieze bluuf(t)
onvoltoôid deêlwoôrd bluvende
voltoôid deêlwoôrd ei en is (g)ebleve(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Afleiienge

Uutdruksels

[edit | edit source]
  • ’n bluvende plekke, 'n vaste weunplekke
  • bluve van, nie anraeke; dikkels in gebieënde wieze: bluuft 'rvan!, bluuf van me!
  • ’n weêrtje bluuft-in-'uus, slecht weêr (weêr om in d'n 'uze te bluven)

Varianten

[edit | edit source]
  • bluven in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Ontlêniengen in aore taelen

[edit | edit source]

Opmerkienge: deze vurm moet van 'n ouwere Burgerzeêuwse vurm blieve komme. Dit oôr vandaeg d'n dag in gin ienkel Zeêuws dialect gezeid.

Vertaeliengen

[edit | edit source]

Bronnen

[edit | edit source]
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. XIV, 112
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'blijven'