Jump to content

Wt/zea/kreukel

From Wikimedia Incubator
< Wt | zea
Wt > zea > kreukel

Zeêuws

[edit | edit source]
'n Levende kreukel of krukel in z'n 'uusje.

Etymologie

[edit | edit source]
  1. (vouwe etc.) Van kreuke, uut 't Middelnederlands croken mee spontaone palatalisaotie. Meschien verwant mee Oudiers gruc 'rumpel' en af te leien van d'n Indo-Europese wortel *ger- draoie.
  2. (slekke) Over 't Picardisch en Middelfrans caracol uut 't Spaons caracol '´uusjesslekke'. De vurmen mee aele- etc. an 't begin bin 'n raesel; waer-at dat elemènt vandaene kom weêt gin mèns.

Omschrievienge

[edit | edit source]

kreukel meêstentieds m

  1. Vouwe in buugzaeme, dunne diengen as stof of papier, voraol oeneer die nie gewenst is
  2. Plooie in 't gezicht, rumpel
    • ´k Moete nog veertig ore en ik kriege noe a kreukels in me wezen.
  3. Eetbaere zeêslekke, Littorina littorea.
    • Mee Paesen aete me altied kreukels.
  4. Kleên mènsje, dikkels 'n kind
    • Wat 'n lief kreukeltje eej!

Uutspraek

[edit | edit source]

[ˈkrøkɤl]

Verbugienge

[edit | edit source]

meêrvoud kreukels, verkleinwoôrd kreukeltje

afleiienge

kreukele

Dialectvarianten

[edit | edit source]
vouwe
slekke

Uutdruksels

[edit | edit source]
  • Bie/Op 'oôg waeter kreukels gae zoeke, nie 'elemaele goed bie weze (of gewoon diengen doeë die-a nie kunne); ok: D'r is t'r eên om kreukels, Die gae kreukels zoeke
  • As 'n kreukel in mekaore zitte, vreêd krom zitte

Saemenstelliengen

[edit | edit source]

Vertaeliengen

[edit | edit source]

Bronnen

[edit | edit source]
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 6-7, 495-6
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 151
  • Etymologiebank
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 40