Jump to content

User:PastelKos/Γαλλία

From Wikimedia Incubator

Γαλλία, δημοσίᾳ Γαλλικὴ Πολιτεία[6] (γαλλιστί: France - République française /fʁɑ̃s/ - /ʁe.py.blik fʁɑ̃.sɛz/) χώρα τῆς Εὐρώπης ἐστὶ ἣ συνίσταται ὑπὸ τῆς Μητροπολιτικῆς Γαλλίας καὶ τῶν αὐτῆς ὑπερποντίων διοικητικῶν χωρῶν καὶ κτήσεων. Ἡ Μητροπολιτικὴ Γαλλία ἀπὸ τοῦ Ῥήνου πρὸς τὸν Ἀτλαντικὸν καὶ ἀπὸ τῆς Μεσογείου πρὸς τὴν Βρεττανικὴν καὶ τὴν Γερμανικὴν Θάλασσαν τείνεται. Γειτνιᾷ Βελγίῳ καὶ Λουξεμβούργῳ ἐν τῷ βορρᾷ, Γερμανίᾳ, Ἑλουηττίᾳ καὶ Ἰταλίᾳ ἐν τῇ ἀνατολῇ, Ἀνδοσινίᾳ καὶ Ἱσπανίᾳ ἐν τῷ νότῳ καὶ Βαταυίᾳ, Συρινάμῃ καὶ Βρασιλίᾳ ἐν τῇ Ἀμερικῇ. Τὸ πᾶν ἐμβαδὸν τῆς Γαλλίας 640.679 χ2[1] καὶ σχεδὸν 67.399.000 πολίτας ἔχει.[3] Ἡ μητρόπολις αὐτῆς ἡ Λουκοτοκία ἐστὶ καὶ ἄλλαι μεγάλαι πόλεις ἡ Μασσαλία, τὸ Λούγδουνον, ἡ Τολῶσσα καὶ ἡ Νίκαια. Τὰ νῦν, ή Γαλλία ἐστὶ μέλος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.

Ἱστορία

[edit | edit source]

Προϊστορία

[edit | edit source]
Ἵπποι ἐν ταῖς σπήλυγξι τοῦ Lascaux ἐζωγραφημένοι (17.000 π.Χ.)

Ἄνθρωποι τὴν Γαλλίαν ᾤκουν σχεδόν γε 1,8 ἑκατομμύρια ἔτη.[7] Πολλὲς ἐν ταύτῃ σπήλυγγες αἷς ἐπὶ τῶν τοίχων αὐτῶν ζωγραφήματα ἔχουσί εἰσι ἐκ τοῦ παλαιολιθικοῦ αἰῶνος, ἐξ ὧν τὰ μάλιστα γνωστὰ τὰ ἐν Lascaux (17.000 π.Χ.).[7] Οἱ δὲ ἐκεῖ κατοικούμενοι τῶν ὡρῶν μᾶλλον εὐκράτως γενομένων[7] καὶ ἐδραῖοι ποιησάμενοι τὸ 7.000 π.Χ. εἰς τὸν νεολιθικὸν αἰῶνα ἐνέβησαν. Εἶτα ἦρξάν τε καὶ τὴν γεωργίαν καὶ τὴν μεταλλείων, ἐν τοῖς μάλιστα χρυσοῦ, χαλκοῦ καὶ δὴ σιδήρου, τέχνην μαθόντες. Διὰ τὴν χώραν πολλὰ μνήματα συγκείμενα ἐκ μεγάλων λίθων.

Παλαιότης

[edit | edit source]
Ἀργύρου νομίσματα τῆς Μασσαλίας (5ος-1ος αἰὼν π.Χ.)
Οὐερκιγγετόριξ πρὸ τοῦ Καίσαρος νενικημένος ἐν τῇ μάχῃ τῆς Ἀλεσίας

Τὸ 600 π.Χ. Ἴωνες ἐκ Φωκαίας τὴν Μασσαλίαν παρὰ τῇ Μεσογείῳ ᾤκησαν. Ἥδ' ἐστὶ τῆς Γαλλίας ἡ παλαιοτάτη πόλις.[8][9] Ὁμοῦ Κέλται εἰς Βόρειον καὶ Ἀνατολικὴν Γαλλίαν εἰσῆλθον καὶ κατὰ μικρὸν διεχέοντο διὰ πάσης τῆς χώρας,[10] τὸ δὲ ὅμως τῆς χώρας νότιον μέρος ὑπὸ ἑλληνικῆς (καὶ ὕστερον ῥωμαϊκῆς) ῥοπῆς ἔμενε. Οἱ Γαλάται ἦσαν μεγάλη ἀπειλὴ πρὸς Ῥώμην καὶ πολλάκις ταύτην ἐλύπουν καὶ ἐπηργάζοντο καὶ δὴ ἅπαξ Ῥώμην αὐτὴν ὑπὸ τοῦ Βρέννου ἐπολιόρκησαν.[11] Περὶ τὸ 125 π.Χ. ὁ νότος τῆς Γαλατίας ἐκρατήθη ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων ὃν ἐπαρχίαν ποιηθέντα ἐκάλουν Ναρβωνικὴ Γαλατία (Gallia Narbōnēnsis). Ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ τὴν λοιπὴν Γαλατίαν ἐχειρώσατο καὶ τὴν ὑπὸ τοῦ Οὐερκιγγετόριγος Γαλάτου ἡγεμόνος ἡγηθεῖσαν ἀπόστασιν τὸ 52 π.Χ. κατέστρεψε.[12] Ἡ Γαλατία ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου εἰς ἐπαρχίας διῃρέθη[13] καὶ πολλαὶ διὰ ταύτην πόλεις ἱδρύθησαν κατὰ τὸν ῥωμαϊκὸν τρόπον, ὧν μεγίστη τὸ Λούγδουνον. Ἐπειδὴ ὁ Κωνσταντῖνος Α' μετέστησε τῶν θείων Χριστιανὸς ποιούμενος, πλεῖστοί τε ἐν τῇ Αὐτοκρατορίᾳ καὶ τῇ Γαλατίᾳ Χριστιανοὶ ἐγένοντο. Ὁ 5ος αἰὼν μ.Χ. τοὺς βαρβάρους εἶδεν εἰσβάλλοντες καὶ τὴν χώραν ἐκ τῶν Ῥωμαίων καταλαμβάνοντες. Ἔνιαι τῶν κατασταμένων βασιλειῶν εἰσὶ τῶν Φράγκων, τῶν Βουργουνδῶν καὶ τῶν Οὐισιγότθων.

Μεσαίων

[edit | edit source]

Φραγκία καὶ Καρολίδαι

[edit | edit source]
Χλωδοβῖκος Α΄ βαπτιζόμενος (508)

Πρῶτος τὸν αὑτὸν ποιήσας βασιλέα τῶν Φράγκων ἦν ὁ Χλωδοβῖκος Α΄ ὃς τὴν αὐτοῦ ἀρχὴν ἄρξας τὸ 481 τοὺς ἐσχάτους τῶν Ῥωμαίων ἔτρεψεν εἰς φυγήν. Ὁ Χλωδοβῖκος ἐπηγγείλατο ὅτι βαπτίζοιτο ἂν Χριστιανὸς ἐὰν νίκην νικᾷ κατὰ τῶν Οὐισιγότθων. Ἐκ τούτων τοῦ νότου οἷός τ' ἦν λαβέσθαι καὶ οὕτως ἐβαπτίσθη τὸ 508, αὑτὸν ποιῶν ἡγεμόνα τῆς σημερινῆς δυτικῆς Γερμανίας.

Πάπας Λέων Γ΄ τὸν Μέγαν Κάρολον στεφανοῖ (800)

Ὁ Χλωδοβῖκος ἔθεσε τὴν μητρόπολιν ἐν Λουκοτοκίᾳ καὶ ἵδρυσε τὸ Μεροβίγγειον γένος, μέντοι ἡ βασιλεία οὐκ ἂν μετὰ τὸν αὐτοῦ θάνατον ἔλειπε μερισθεῖσα εἰς τέσσαρα μέρη περὶ τέσσαρας πόλεις αἳ ἦν ἡ Λουκοτοκία, τὸ Γήναβον, τὸ Νοβιόδουνον καὶ ἡ Δουρικόρτορα. Οἱ τελευταῖοι Μεροβίγγειοι ἀπώλεσαν τὴν ἐξουσίαν τοῖς Κυρίοις τοῦ Οἴκου (maior palatii) ἐξ ὧν εἷς Κάρολος Μαρτέλλος ἐνίκησε ἰσλαμικὸν στράτευμα εἰς Γαλλίαν εἰσβαλὸν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Καισαροδούνου (732) καὶ ἐκτήσατο πολὺ κράτος. Ὁ αὐτοῦ υἱὸς Πιππῖνος ἐπέλαβε τοῦ φραγκικοῦ σκήπτρου ὡς ὁ πρῶτος Καρολίδης Γάλλος βασιλεύς. Ὁ υἱὸς τοῦ Πιππίνου Κάρολος ὁ Μέγας τὰ λοιπὰ φραγκικὰ βασίλεια σύνηξε ποιῶν παμμεγάλη αὐτοκρατορία διὰ τῆς δυτικῆς Εὐρώπης.

Μέγας Κάρολος ὑπὸ τοῦ Λέοντος Γ' ἐστεφανώθη Αὐτοκράτωρ Ῥωμαίων ὥστε τὴν Δυτικὴν Ῥωμαϊκὴν Αὐτοκρατορίαν καὶ τὴν λαμπρότητα αὐτῆς ἀναφέρειν πειρᾶσθαι. Ὁ υἱὸς αὐτοῦ Λουδοβῖκος ὁ Εὐσεβής τὴν αὐτοκρατορίαν ἀθρόαν ἐφύλαξε ἀλλ' ἥδε, μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ, οὐκ ἂν διέμεινεν. Οὐεροδούνου σπονδαῖς τὸ 843 διείλετο μεταξὺ τῶν Λουδοβίκου υἱῶν· Λουδοβίκῳ Γερμανικῷ ἐδόθη ἡ Ἀνατολικὴ Φραγκία, Λοθαρίῳ Α' ἡ Μέση Φραγκία, καὶ Καρόλῳ Φαλακρῷ ἡ Δυτικὴ Φραγκία. Ἡ Δυτικὴ Φραγκία ἐγγύς γε ἰσοῦται καὶ ὁ πρόδρομός ἐστι τῆς σημερινῆς Γαλλίας.[14]

Ἐξέλιξις τῶν γαλλικῶν ὅρων (985-1947)

Ἡ Γάλλία ὑπὸ τῶν Οὐικκίγγων συχνὸν προσβληθεῖσα καὶ τῶν εὐγενειῶν, τῶν τε γερῶν τε τῶν ἐγγείων καὶ τῶν τιμῶν συγγενικῶν ποιηθέντων, τὴν ἀρχὴν αὐτῆς ἀβεβαίως ἐκράτει καὶ ἡ τάξις τῶν βασιλέων αὐτῆς μᾶλλον ἐκκλησιαστικὴ ἢ κοσμικὴ ἐγένετο ἀφιεῖσα τοὺς εὐγενεῖς ἰσχυρότεροι γίγνεσθαι καὶ ἀπειλὴν σφίσιν εἶναι. Οὕτως ἡ φευδαρχία ἐν Γαλλίᾳ κατέστη.

Βασιλεία Γαλλίας

[edit | edit source]
Πολιορκία τοῦ Γηνάβου (1428-1429)

Οἱ Καρολίδαι βασιλεῖς ἦσαν μέχρι τὸ 987. Οὗγος Καπέτος εἶτα, κόμης Λουκοτοκίας, βασιλεὺς τῆς Φραγκίας ἐβασιλεύθη,[15] οὗ οἱ ἔκγονοι (οἱ Καπετίδαι, οἱ Κοιλαδῖται, οἱ Βουρβῶνες) ἐποιήσαντο ἂν βασιλεῖς τῆς Γαλλίας. Πρῶτος διὰ τέλους ὀνόματι τῷδε κληθεὶς Φίλιππος Β΄.

Οἱ ἐν Γαλλίᾳ δυνατώτατοι διαφερόντως μέτεσχον τῶν Σταυροφοριῶν συνίσταντες τὸ μέγιστον μόριον τῶν πρὸς Παλαιστίνην στρατευομένων καὶ τοῖς συμμάχοις συνεχῶς παρασκευάζοντες. Τόση ἦν ἡ μετάληψις αὐτῶν ὥστε οἱ Ἄραβες πολέμιοι ἐκάλουν πάντας τῶν Χριστιανῶν Franj, ἀμελόντες εἰ τῷ ὄντι εἶεν Φράγκοι.[16]

Τὸ 1348 βασιλεὺς ἐγένετο ὁ Φίλιππος Ϝ΄, πρῶτος τοῦ γένους τῶν Κοιλαδιτῶν. Ἐδουάρδου Γ΄ τῆς Ἀγγλίας ἀντιποιουμένου τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ, τὼ δύο βασιλεία εἰς ἀγῶνα κατέστησαν διὰ τοῦ Ἑκατονταετοῦς Πολέμου (1337-1453), εὐδόξους δὲ στρατηγοὺς Γάλλοι ἔχοντες, οἷον τὴν Ἰωάνναν τῆς Λοθαριγγίας, οἷοί τ' ἦσαν τοὺς Ἄγγλους ἀπωθεῖν. Τὸν ΙΔ΄ αἰῶνα ἡ Γαλλία ἐπλήγη ὑπὸ τοῦ μέλανος θανάτου καὶ τὸ πλῆθος αὐτῆς ἐμειώθη κατὰ τὸ ἥμισυ.[17][18]

Γεωγραφία

[edit | edit source]

Πολιτικαὶ Διαιρέσεις

[edit | edit source]

Πίναξ

[edit | edit source]
Πίναξ Διοικητικὴ Χώρα Μητρόπολις Ἐμβαδόν (χ2) Πλῆθος (2018) Πυκνότης Πλήθους (κατ./χ2)
Μητροπολιτικὴ Γαλλία
Ἄνω Γαλλία
Hauts-de-France
Λίλλη
Lille
31.806 6.004.108 188,8
Ἀρμορική
Bretagne
Ῥήδονες
Rennes
27.208 3.335.414 122,6
Ἀρουερνία-Ῥοδανὸς-Ἄλπεις
Auvergne-Rhône-Alpes
Λούγδουνον
Lyon
69.711 7.994.459 114,7
Βουργουνδία καὶ Ἐλευθέρα Κομητεία
Bourgogne-Franche-Comté
Διβιών
Dijon
47.784 2.807.807 58,8
Ἐπαρχία-Ἄλπεις-Κυανέα Ἀκτή
Provence-Alpes-Côte d'Azur
Μασσαλία
Marseille
31.400 5.052.832 160,9
Κύρνος
Corse
Αἰάκειον
Ajaccio
8.680 338.554 39
Λίγηρος Χώρα
Pays de la Loire
Νάντη
Nantes
32.028 3.781.423 117,9
Μεγάλη Ἀνατολή
Grand Est
Ἀργεντορᾶτον
Strasbourg
57.441 5.550.389 96,6
Μέσον καὶ Κοιλὰς Λίγηρος
Centre-Val de Loire
Γήναβον
Orléans
39.151 2.572.853 65,7
Νέα Ἀκυιτανία
Nouvelle-Aquitaine
Βουρδιγάλη
Bordeaux
84.036 5.979.778 71,2
Νῆσος Γαλλίας
Île-de-France
Λουκοτοκία
Paris
12.011 12.213.447 1016,9
Νορμαννία
Normandie
Ῥωτόμαγος
Rouen
29.907 3.327.477 111,3
Ὀκκιτανία
Occitanie
Τολῶσσα
Toulouse
72.724 5.885.496 80,9
Ὑπερπόντιαι Διοικητικαὶ Χῶραι
Γαλλικὴ Γυιάνα
Guyane
Καϊέννη
Cayenne
83.534 276.128 3,3
Γουαδελούπη
Guadeloupe
Κάτω Γῆ
Basse-Terre
1.628 387.629 238,1
Ἑνώσεως Νῆσος
La Réunion
Ἅγιος Διονύσιος
Saint-Denis
2.504 855.961 341,8
Μαϊόττη
Mayotte
Μαμουζόν
Mamoudzou
374 256.518 689
Μαρτινίκη
Martinique
Γαλλίας Φρούριον
Fort-de-France
1.128 368.783 326,9
Σύνολον 633.109 66.163.678 106,5

Δημογραφία

[edit | edit source]

Ἡ ἀπογραφὴ τοῦ 2010 δείκνυσι ὡς xx πολῖται οἰκοῦσι ἐν τῇ Γαλλίᾳ

Πόλεις

[edit | edit source]

Ἡ Γαλλία πολλὰς πόλεις καὶ κώμας ἔχει. Κάτω εἰσὶ αἱ εἴκοσι μέγισται.

20 μέγισται πόλεις τῆς Γαλλίας
Τάξις Πόλις Διοικητικὴ Χώρα Πλῆθος Τάξις Πόλις Διοικητικὴ Χώρα Πλῆθος
Λουκοτοκία
Λούγδουνον
Α Λουκοτοκία Νῆσος Γαλλίας 12.568.755 ΙΑ Γρατιανούπολις Ἀρουερνία-Ῥοδανὸς-Ἄλπεις 687.985
Μασσαλία
Τολῶσσα
Β Λούγδουνον Ἀρουερνία-Ῥοδανὸς-Ἄλπεις 2.310.850 ΙΒ Ῥωτόμαγος Νορμαννία 665.249
Γ Μασσαλία Ἐπαρχία-Ἄλπεις-Κυανέα Ἀκτή 1.756.296 ΙΓ Τουλών Ἐπαρχία-Ἄλπεις-Κυανέα Ἀκτή 626.504
Δ Τολῶσσα Ὀκκιτανία 1.345.343 ΙΔ Μομπελλίερον Ὀκκιτανία 607.896
Ε Βουρδιγάλη Νέα Ἀκυιτανία 1.232.550 ΙΕ Δούακον Ἄνω Γαλλία 539.064
Ϝ Λίλλη Ἄνω Γαλλία 1.187.824 ΙϜ Аὐενιών Ἐπαρχία-Ἄλπεις-Κυανέα Ἀκτή 529.190
Ζ Νίκαια Ἐπαρχία-Ἄλπεις-Κυανέα Ἀκτή 1.006.402 ΙΖ Ἅγιος Στέφανος ἐν Φουράνῳ Ἀρουερνία-Ῥοδανὸς-Ἄλπεις 519.834
Η Νάντη Λίγηρος Χώρα 961.521 ΙΗ Καισαρόδουνον Μέσον καὶ Κοιλὰς Λίγηρος 494.453
Θ Ἀργεντορᾶτον Μεγάλη Ἀνατολή 785.839 ΙΘ Αὐγουστονέμετον Ἀρουερνία-Ῥοδανὸς-Ἄλπεις 482.472
Ι Ῥήδονες Ἀρμορική 727.357 Κ Νάγκειον Μεγάλη Ἀνατολή 435.356
Πηγή: Ἀπογραφὴ 2016[19]

Πηγαί

[edit | edit source]
  1. 1.0 1.1 «Table 3: Population by sex, rate of population increase, surface area and density» (PDF). Demographic Yearbook. United Nations Statistics Division. 2012
  2. «Surface water and surface water change». Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD).
  3. 3.0 3.1 «Demography – Population at the beginning of the month – France». Insee. 2019
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 «World Economic Outlook Database, October 2020». imf.org
  5. Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene» (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020
  6. «France». UNGEGN World Geographical Names.
  7. 7.0 7.1 7.2 Jean Carpentier (dir.), François Lebrun (dir.), Alain Tranoy, Élisabeth Carpentier et Jean-Marie Mayeur (préface de Jacques Le Goff), Histoire de France, Points Seuil, coll. " Histoire ", Paris, 2000 (1re éd. 1987), σελ. 17 ISBN 2-02-010879-8
  8. «The Cambridge ancient history». Cambridge University Press. 2000. σελ. 754. ISBN 978-0-521-08691-2.
  9. Claude Orrieux (1999). A history of ancient Greece. John Wiley & Sons. σελ. 62. ISBN 978-0-631-20309-4.
  10. Carpentier et al. 2000, σελ. 29.
  11. Πόπλιος Κορνήλιος Τάκιτος. «Ἱστορίαι, Β', ϘA'». perseus.tufts.edu.
  12. «De la Gaule celte à la Gaule romaine». Sylvain Gouguenheim, Isabelle Dumielle
  13. Carpentier et al. 2000, σελ. 53–55.
  14. «Treaty of Verdun». History.howstuffworks.com. 27 Φεβρουαρίου 2008
  15. «History of France – The Capetian kings of France: AD 987–1328». Historyworld.net
  16. Jean-Benoit Nadeau; Julie Barlow (8 Ἰανουαρίου 2008). The Story of French. St. Martin's Press. σελ. 34–. ISBN 978-1-4299-3240-0.
  17. Emmanuel Le Roy Ladurie (1987). «The French peasantry, 1450–1660». University of California Press. σελ. 32. ISBN 978-0-520-05523-0
  18. Peter Turchin (2003). «Historical dynamics: why states rise and fall.» Princeton University Press. σελ. 179. ISBN 978-0-691-11669-3
  19. «Entre 2011 et 2016, les grandes aires urbaines portent la croissance démographique française - Insee Focus - 138» Institut national de la statistique et des études économiques

Ὑπομνήματα

[edit | edit source]
  1. Ἐν ταῖς κτήσεσι ἐν Εἰρηνικῷ χρᾶται τὸ Φράγκον Εἰρηνικοῦ (₣, XPF)
  2. Αἵδε αἱ Ὧραι ἰσχύουσι μόνον ἐν τῇ Μητροπολιτικῇ Γαλλία. Ἐν ταῖς ὑπερποντίαις διοικητικαῖς χώραις καὶ κτήσεσι αἱ ζῶναι ὥρας εἰσὶ ἐκ τῆς UTC-10 ἕως UTC+12
  3. Σὺν τούτῳ ἐν ταῖς ὑπερποντίαις διοικητικαῖς χώραις καὶ κτήσεσι τάδε χρῶνται: .re, .mq, .gp, .tf, .nc, .pf, .wf, .pm, .gf .yt. Χρᾶται ἔτι δὲ ὅπως αἱ ἄλλες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Συνέσεως χῶραι-μέλη τὸ .eu

Σύνδεσμοι Ἐξώτεροι

[edit | edit source]
Οὐικικοινά
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τῆς Γαλλίας
Χῶραι τῆς Εὐρώπης
Χῶραι Ἅγιος Μαρῖνος • Ἀλβανία • Ἀνδοσινία • Ἀρμενία1 • Ἀτροπατηνή1 • Αὐστρία • Βαταυία2 • Βελγική • Βοημία • Βοσώνα καὶ Ἑρσεγοΐνη • Βουλγαρία • Γαλλία2 • Γερμανία • Δακία • Δανία • Ἑλλάς • Ἑλουηττία • Ἐσθονία • Ἡνωμένη Βασιλεία2 • Θούλη • Ἰβηρία1 • Ἰέρνη • Ἱσπανία2 • Ἰταλία • Κασαχία1 • Κύπρος1 • Λεττονία • Λευκορωσσία • Λευχεντία • Λιθουανία • Λουξεμβοῦργον • Λυσιτανία2 • Μελίτη • Μαυροβούνιον • Μολδαυία • Μόνοικος • Νορουηγία2 • Οὐατικανόπολις • Οὑγγαρία • Παιονία • Πολωνία • Ῥωσσία1 • Οὐκρανία • Σερβία • Σλοβακία • Σλοβηνία • Σουηκία • Τουρκία1 • Φιννία • Χροατία
Κτήσεις Ἀκρωτήριον καὶ Δεκέλεια • Καισάρεια • Κάλπη • Μόνα • Σαρνία • Φαιρόαι Νῆσοι
Χῶραι μετ’ ὀλίγης ἀναγνωρίσεως Ἀβασγία • Κοσσυφοπέδιον • Νότιος Ὀσσετία • Ὀρχιστηνή • ΤΠΒΚ • Ὑπερτυρία
1. Χῶραι αἳ ἔχουσι πᾶσα ἢ μέρος τῆς σφετέρας ἐπικρατείας ἐκτὸς Εὐρώπης, μέντοι νομίζονται πολιτιστικῶς εὐρωπαϊκαὶ εἶναι
2. Χῶραι αἳ ἔχουσι ὑπερπόντια ἐδάφη, μέντοι ἡ αὐτῶν μητρόπολις κατοικεῖ τῇ Εὐρώπῃ
Χῶραι μέλη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως
Αὐστρία • Βαταυία • Βέλγιον • Βοημία • Βουλγαρία • Γαλλία • Γερμανία • Δακία • Δανία • Ἑλλάς • Ἐσθονία • Ἰέρνη • Ἱσπανία • Ἰταλία • Κύπρος • Λεττονία • Λιθουανία • Λουξεμβοῦργον • Λυσιτανία • Μελίτη • Οὑγγαρία • Πολωνία • Σλοβακία • Σλοβηνία • Σουηκία • Φιννία • Χροατία
Ἥδε ἡ ἐγγραφὴ περὶ γεωγραφίας δεῖ παρεκτενεῖσθαι . Βοηθεῖτε μετὰ τῆς ὑμετέρας εἰσφορᾶς τῇ ἐργασίᾳ ταύτῃ.