Wt/zea/veer

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > veer

Zeêuws[edit | edit source]

Omschrievienge[edit | edit source]

veer

  • aore spellienge van veêr

Etymologie[edit | edit source]

plume, spriengveêr

Ziet bie veêr.

boôt

Over Middelnederlands vere en Oudnederlands feri van Oergermaons *farjaną. Dit is feitelijk 'n werkwoôrd, dat-a is afgeleid van *faraną 'mee 'n vaertuug reize' (oôns woôrd vaere). Mee d'n tied wier dat woôrd allêne nog zelfstandig gebruukt en veranderde 't in 'n gewoôn zelfstandig naemwoôrd.

Omschrievienge[edit | edit source]

veer
zelfstandig naemwoôrd v (m)

  1. plume
  2. (sprieng)vêre
  3. vêre, boôtdienst tussen tweê punten
  4. verschillende werkwoôrdvurmen van veren

Uutspraek[edit | edit source]

[veːr], in Nederland ok [vɪːɻ], [veːʀ]

Verbugienge[edit | edit source]

veren meêrvoud, veertje verkleinwoôrd

Saemenstelliengen[edit | edit source]

Uutdruksels[edit | edit source]

Ziet ok bie kip en kikker.

  • een veer moeten laten, mee minder tevree moete weze
  • geen veer kunnen wegblazen, gin naegel è om je gat te kraeuwen
  • iemand een veer op zijn hoed steken, iemand êre doeë die 'm toekomt
  • iemand een veer in zijn reet steken, iemand te vee prieze
  • pronken met andermans veren, mee 'n ander z'n daeden goeie sier maeke
  • vroeg uit de veren zijn, vroeg uut bedde rieze
  • zo licht als een veertje, vreêd licht

Ontlêniengen en afstammeliengen[edit | edit source]

Ziet ok bie veêr.

Bronnen[edit | edit source]

  • Hans de Groot c.s. (red.), Idioomwoordenboek. Verklaringen en herkomst van uitdrukkingen en gezegden. Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen, 1999: p. 892-3
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'veer'