Wt/zea/spuge

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > spuge

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Aore vurm van spoege. 't Is nie gezeid dat 't Zeêuws dit woôrd uut 't 'Oôg-'Ollands ei geleênd, mae dae liekt 't wel op.

Omschrievienge[edit | edit source]

spuge werkwoôrd

  • spoege, spieë (in aollebei de zinnen)
    • "Dae spuug ik nie op", zeide d'n dieen. "Dat ao-je noe echt nie moete doee." (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus. Den Boer/De Ruiter, Vlissienge, 1992: blz. 50)

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈspyɦə], [ˈspyɣə]

Vervoegienge[edit | edit source]

infinitief spuge(n)
gerundium te spugen(e)
tegewoordigen tied ik spuug oôns spuge(n)
jie spuug(t) (spuge) julder spuge(n)
'ie spuug(t) 'ulder spuge(n)
flejen tied ik, jie, 'ie spoog, spuugde oôns, julder, 'ulder spoog, spuugde(n)
gebieënde wieze spuug(t)
onvoltoôid deêlwoôrd spugende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)espoge(n), (g)espuugd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Opmerkienge: aors as in modern 'Ollands bin de sterke vurmen in 't Zeêuws wè gebrukelijker.

Aore vurmen[edit | edit source]

Aore schriefwiezen[edit | edit source]

  • spuhe (gin standaerdschriefwieze)

Vertaeliengen[edit | edit source]

Ziet bie spieë.

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 910