Wt/zea/echte

Zeêuws

Etymologie

Van Middelnederlands echte 'trouwe'; 't zelfde woôrd as 't bievoegelijk naemwoord echt, in de zin van 'wettig'.

Omschrievienge

echte m/v

1. man, vrouwe (as partie in 't 'uwelijk) Zuud-Bevelands
2. verboge vurm van echt: vrouwelijk en meêrvoud, mannelijk vò de meêste letters, onzieïg bie zwakke verbugienge

Opmerkienge: dit woôrd staet in 't Idioticon van Steketee. Bie veldwerk wier 't mae eên keêr g'ore, in Nieuwdurp, in de vurm eche.

Uutspraek

[ˈæxtə]

Verbugiengen

echten meêrvoud (annemelijk)

Aore vurmen

• eche Nieuwdurp (ziet bove)

Ontlêniengen in aore taelen

• echte Surinaoms-Nederlands (nie zeker)

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 211

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• J. van Donselaar, Woordenboek van het Surinaams-Nederlands, Muiderberg, 1989, en J. van Donselaar, N. van der Sijs (red.), Woordenboek van het Nederlands in Suriname van 1667 tot 1876, Amsterdam, 2013; 'ier saemen in 'n pdf

Nederlands

Etymologie

Dienkelijk uut 't Zeêuwse echte, wat vroeger buten twuvel vadder verspreid was. Ziet vadder bie echt.

Omschrievienge

echte

1. zelfstandig naemwoôrd Surinaoms-Nederlands man/vrouwe, 'uwelijksgenoôt, echte m/v
2. bievoegelijk naemwoôrd verboge vurm van echt

Uutspraek

• [ˈɛxtə ] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge

echten, echtes meêrvoud

Synoniemen

• man, vrouw
• echtgenoot, echtgenote
• gemaal, gemalin (ouwejaers)

Bronnen

• J. van Donselaar, Woordenboek van het Surinaams-Nederlands, Muiderberg, 1989, en J. van Donselaar, N. van der Sijs (red.), Woordenboek van het Nederlands in Suriname van 1667 tot 1876, Amsterdam, 2013; 'ier saemen in 'n pdf