Wt/zea/de

Zeêuws

Etymologie

Van Middelnederlands die, in onbeklemtoônde vurm. Oort zò rond 1600 normaol in de Nederlandse schrieftaele.

Omschrievienge

de

• lidwoôrd vò vrouwelijke woôrden, vò mannelijke woôrden as 't volgende woôrd nie begint mee b-, d-, (h-,) t- of 'n klienker, en vò aolle woôrden in 't meêrvoud.

Opmerkienge: bie 't vrouwelijk en 't meêrvoud klienkt de as d’ 'oeneêr 't volgende woôrd mee 'n klienker begint; dikkels oôrt 't ok zò geschreve.

Uutspraek

[də], [d]

Varianten

• d'n m (vò b/d/h/t/klienker)
• d' v, meêrvoud (vò 'n klienker)
• 't o

Ziet ok

• de deze
• de dieë

Zweeds

Etymologie

Over Oudnoôrds þeir van Oergermaons *þai.

Omschrievienge

de

• 'ulder (persoônlijk vònaemwoôrd darde persoôn meêrvoud)

Uutspraek

[deː] (mae ziet opmerkienge beneden)

Verbugienge

deras genitief, dem casus obliquus

Opmerkienge: in de spreektaele oor meêstal dom gezeid vò zòwè 't onderwerp as 't vòwerp. In de schrieftaele oort dat in de regel nie uutgeschreve. Je zouwe 't ok nog beleve kunne dat d'r dem geschreve (en dom gezeid) oor in 't onderwerp, maer ok dat oor nie goedgekeurd.