Wt/zea/wiggi
Etymologie
[edit | edit source]Van Oergermaons *wigją, afgeleide bie *weganą 'draege', dus feitelijk 'lastbeêste'. Kon vanuut de bron ôre gereconstrueêrd deu vergliekienge mee Oudsaksisch wiggi en Oudiengels wicg; nog in 't Vroegmodern Iengels as widge bekend.
Omschrievienge
[edit | edit source]wiggi o
- paerd
- Si uero admissarium cum grege, hoc est cum VII aut XII equabus furauerit, malb. huicthe sonistha MMDC den. qui faciunt solid. LXII cum dimidio iudicetur, excepto capitale et delatura. 'Maer as d'n dekiengst mee z'n kudde is, dat wil zeie mee 7 of 12 merries, moet 'n 'n boete betaele van 2.600 pennieng, dat is 62 1/2 schellieng, nog zonder de waerde en 't weigergeld.' (Saolische Wet)
Opmerkienge: as d'ier gegeve lezienge klopt, moet 't woôrd geleze ôre as *uuiccho en is dat in laetere kopieën verlôre gegae. Uiccho zou overeênstemme mee de verwachte genitief meêrvoud wiggo; ziet onder.
Uutspraek
[edit | edit source]/ˈwiɣːi/
Verbugienge
[edit | edit source]Opmerkienge: wiggi kan nie mee zeker'eid gereconstueêrd ôre, meedan zukke woôrden in 't laetere Oudnederlands a nie meêr bestae.
| nv. | ienk. | mv. |
|---|---|---|
| nom. | wiggi | wiggi |
| gen. | wigges | wiggo |
| dat. | wigge | wiggin |
| acc. | wiggi | wiggi |