Wt/zea/staart
Etymologie[edit | edit source]
Van Middelnederlands stert, start; ziet vadder bie staert.
Omschrievienge[edit | edit source]
staart m
Uutspraek[edit | edit source]
- [staːrt], in Nederland ok [staːɻt], [staːʀt]
Verbugienge[edit | edit source]
staarten meêrvoud, staartje verkleinwoôrd
Uutdruksels[edit | edit source]
Ziet ok bie aal, duivel, kop, maart, muis en venijn.
- hem op zijn staart trappen, volle gas gae
- in zijn eigen staart bijten
- z'n eige naedeêl andoeë
- trugkomme bie z'n begin
- met de staart tussen de benen afdruipen, beschaemd van 'n verlies weglôpe
- Ik krijg hier een staart van, ik oor d'r zot van
Afstammeliengen en ontlêniengen[edit | edit source]
Ziet ok bie Zeêuws. Opmerkienge: uutgeleênd en deugegeve is d'n 'Ollandse vurm staert, bie 't Russisch ok nog is mee Duutsen invloed.
Bronnen[edit | edit source]
- Hans de Groot c.s. (red.), Idioomwoordenboek. Verklaringen en herkomst van uitdrukkingen en gezegden. Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen, 1999: p. 792-3
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'staart'