Wt/zea/she

Iengels

Etymologie

Van Middeliengels sche/scho. De vaddere afkomst leit 'n bitje in d'n duuster. 't Oudiengels gebruukte naemelijk gin vurm mee s- of sc-, mae hēo (vergliekt Oudvries hio, modern Vries hja); scio duukt allêne op 't aollerlest op. De meêst bevredigende verklaerienge is dat d'uutspraek van [heːo] over [çeː]/[ço] nae [ʃeː]/[ʃoː] is gegae. Invloed van overzeê, d.w.z. van 't Oudnederlands, vaol zeker nie uut te sluten.

Omschrievienge

she

1. zie (persoônlijk vònaemwoôrd ienkelvoud)
   1. vò 'n vrouwelijk persoôn
   2. vò 'n vrouwelijke beêste (nessens it)
   3. vò 'n boôt (nessens it bie somste nie-vaklui)
   4. (bie uutbreiienge van de vorrige) vò 'n voertuug of mesine daer-a mee gewerkt oor (allêne in vaktaele)
   5. (ouwejaers) vò 'n land, dienk of begrip daer-at de spreker liefde vò voelt
2. zelfstandig naemwoôrd wuufje (van 'n beêste)

Uutspraek

• [ʃiː] Bris-Iengels
• [ʃi] Amerikaons-Iengels

Verbugienge

vònaemwoôrd

her casus obliquus, bezittelijk, hers genitief

zelfstandig naemwoôrd

shes meêrvoud

afgeleiden

• she- (vòvoegsel)

Ontlêniengen in aore taelen

• ŝi Esperanto
• ji Volapük