Wt/zea/houwe

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > houwe

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Ziet bie 'ouwe.

Omschrievienge[edit | edit source]

houwe Goerees, Flakkees

  • 'ouwe werkwoôrd; zelfstandig naemwoôrd v

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈɦɑu̯ə ~ ˈɦau̯ə]

Verbugienge[edit | edit source]

meêrvoud houwen, verkleinwoôrd houwtje, houwetje

Vervoegienge[edit | edit source]

infinitief houwe(n)
gerundium te houwen(e)
tegewoordigen tied ik hou (houwe) oôns houwe(n)
jie hou(wt) (houwe) julder houwe(n)
'ie hou(wt) 'ulder houwe(n)
flejen tied ik, jie, 'ie hieuw oôns, julder, 'ulder hieuwe
gebieënde wieze hou(wt)
onvoltoôid deêlwoôrd houwende
voltoôid deêlwoôrd hei(t) (g)ehouwe
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Opmerkienge: de vurmen zonder -w ore zò gespeld nae anologie van 't Nederlands, wat-a houden - ik hou 'eit.

Dialectvarianten[edit | edit source]

werkwoôrd

Vertaeliengen[edit | edit source]

Ziet bie 'ouwe.

Bronnen[edit | edit source]

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 358-60


Etymologie[edit | edit source]

Oudnederlands *houwon, Oergermaans *hawwaną.

Omschrievienge[edit | edit source]

houwe werkwoôrd

  • slae (mee de blôte 'and)

Opmerkienge: de betêkenisse "slae mee of van 'n vowerp" oor gedraegen deur 't werkwoôrd slaon.

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈhɒ²wə], [ˈhɔ²wə]

Vervoegienge[edit | edit source]

houwe (Mestrichts)
tegewoôrdigen tied iech houw veer houwe
diech houws geer houwt, hojt
heer, zij, het houwt, hojt zij houwe
flejen tied iech houwde, hojde veer houwde, hojde
diech houwdes, hojdes geer houwde(t), hojde(t)
heer, zij, het houwde, hojde zij houwde, hojde
gebieënde wieze houw houwt, hojt
voltoôid deêlwoôrd heet gehouwd, gehojd
onvoltoôid deêlwoôrd houwend,
gerundium houwentere
houwe(n) (Montforts)
tegewoôrdigen tied ich houw veer houwe(n)
doe huits geer houwtj
hae, het, det huitj zie houwe(n)
flejen tied ich heef veer heve(n)
doe heefs geer heef
hae, het, det heef zie heve(n)
gebieënde wieze houw houwtj
voltoôid deêlwoôrd haet gehouwe(n)
onvoltoôid deêlwoôrd houwendj
participium gehouwe(n)

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 165
  • Pol Brounts e.a. (red.), De Nuie Mestreechsen Dictionair. Veldeke-Krink Mestreech, Mestricht, 2004: blz. 144