Piemontèis: bel

Agetiv

(plural: bej; feminin: bela; feminin plural: bele)

Ch'a l'ha n'àut valor estétich.
- Manere ëd dì: A-i na j'é dij bej: a-i na j'é tanti. A la bela mej: 'Me ch'as riess. An sël pi bel: ant ël moment crìtich. Bela dij sàles: gindra. Bel coma ël sol, Bel coma un cheur: candi. Bel e bin: tant; Bel e bon: ël mej ch'a-i sia. Bel fé: comportament gentil. Bel natural: caràter bon. Ëd bel mesdì: pròpe a mesdì. Ël pi bel ëd Roma: ël cul. Esse bel: esse mal butà; esse cioch. Fé bel: essie un bel temp. Fela bela: fé na gròssa birbanterìa. Fé ël bel temp e la peiuva: comandé ëd fasson assolùa. Fé la bela (gergal): andess-ne da scondion. Fesse bel ëd quaicòs: vantesse. Trovesse bel e grass: avèj abondansa ëd cheicòs.
- Sinònim: grassios.
- Contrari: brut.

An d'àutre lenghe: anglèis: beautiful, nice, cute; fransèis: beau, joli; italian: bello.

(gergal) Përson-a ch'a l'é maj stàita condanà.
(mach feminin) Partìa a 'n gieugh ch'a decid ël vincitor final antra dij giugador con l'istess pontegg.
- Sinònim: bon-a.
(mach femimin) Fija con la qual un a parla.
- Sinònim: morosa.

3. Fé la bela.

Gribàud