Wp/rsk/Исидор Баїч

Исидор Баїч

Исидор Баїч (Кула 16. август 1878 - Нови Сад, 15. септембар 1915) бул сербски композитор, учитель, педаґоґ, мелоґраф, и видаватель.^[1] Основал и бул перши директор Музичней школи у Новим Садзе, єдней зоз перших таких институцийох на териториї Войводини.

Биоґрафия

Исидор Баїч закончел ґимназию у Новим Садзе а дипломовал на Музичней академиї у Будимпешти. Од 1901. по 1915. рок робел у Велькей сербскей православней ґимназиї у Новим Садзе (нєшка то ґиманзия Йован Йованович Змай) як учитель шпиваня и церковного шпиву (простопиниє), дириґент школярских хорох , смиковей и тамбуровей оркестри, хора СЗПД Невен и орґанизатор святославских беседох - поетских вечарох. Помагал надареним школяром у их перших крочайох компонованя. Як резултат Баїчовей педаґоґийней роботи настал Проєкт за пременку ученя простопиния и шпиваня у Велькей сербсекй православней ґимназиї (1912). Основал музичну школу у Новим Садзе, 17.октобра 1909. року, после Школи простопиния. Александра Морфидиса-Нисиса, першу институцию такого типа на тлу Войводини (Сербия).^[2]

У скоро шицких периодичних часописох и дьовей штампи того часу (Бранково коло, Лїтопис Матици Сербскей, Застава, Слога) обявйовал тексти зоз обласци музики и музичней педаґоґиї (Шпиванє як педаґоґийне средство и його хасен, Як треба учиц музику у препарандиї и богослуженю, Нашо церковне поянє-простопиниє и друге). Написла вельо статї о Союзу сербских шпивацких дружтвох хтори спричинєли оштру явну розправу зоз музичаром Петром Коньовичом. Порушал нотну єдицию Сербска музична библиотека и часопис Сербски музични лїст (у историї сербского видавательства, хронолоґийно то треци музични лїст при Сербох).

Написал и обявел два учебнїки: клавир и ученє грац на клавиру (1901) и Теория правилного нотного записованя.^[3]

Записовал народни и сербски церковни мелодиї и хасновал их у своїх композицийох за клавир, хорских дїлох, композицийох за шпиванє, и у опери Княз Иво од Сембериї.

Сербске церковне шпиванє (нашпиви) упоредзовал зоз шпиваньом других народох на путованю до манастира Хиландар зоз хором карловацких богословох влєце 1911. року. Особнє контактовал зоз православним епископом Лукияном Боґдановичом будимским у вязи зоз предкладом редаґованя сербского церковного шпиваня.

Опус Исидора Баїча

Циклуси соло писньох, клавирски композициї, камерни дїла, оркестерски дїла, хорски композициї, композициї зоз шпиваньом, опери.

Поготов позната його опера Княз Иво зоз Сембериї. Музични виривки зоз тей опери як самостойни композициї постали препознатлїви и нєшка ше виводза на велїх наступох: Сербкиня, Чочецки танєц и други

Вонкашня вяза

Референци

↑ Мишић, Милан, ур. (2005). Енциклопедија Британика. А-Б. Београд: Народна књига : Политика. б. 96. ISBN 86-331-2075-5
↑ „Исидор Бајић”
↑ „БАЈИЋ Исидор” musicomniscience.wordpress.com

[1] Мишић, Милан, ур. (2005). Енциклопедија Британика. А-Б. Београд: Народна књига : Политика. б. 96. ISBN 86-331-2075-5

[2] „Исидор Бајић”

[3] „БАЈИЋ Исидор” musicomniscience.wordpress.com

[1]

[2]

[3]