Wt/zea/smiete

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | zea
Wt > zea > smiete

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Over Middelnederlands smiten 'goôie', maer ok 'mee kracht raeke' (vergliek Iengels smite) van Oergermaons *smītaną. Oôrsproenkelijke beteikenisse nie zeker; buten 't Germaons gin verwanten, awast is 't nae de vurm wè 'n typisch Indo-Europees erfwoôrd (*(s)meid-?).

Omschrievienge[edit | edit source]

smiete

  1. (nie vreêd gebrukelijk) mee geweld goôie
  2. (verouwerd), 't graen gêsele ('n biezondere menier van dossen) Zuud-Bevelands

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈsmitə]

Vervoegienge[edit | edit source]

infinitief smiete(n)
gerundium te smieten(e)
tegewoordigen tied ik smiet(e) oôns smiete(n)
jie smiet (smiete) julder smiete(n)
'ie smiet 'ulder smiete(n)
flejen tied ik, jie, 'ie smeet oôns, julder, 'ulder smete(n)
gebieënde wieze smiet
onvoltoôid deêlwoôrd smietende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)esmete(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten[edit | edit source]

  • smieten in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen[edit | edit source]

Ziet bie goôie en gêsele.

Bronnen[edit | edit source]

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 887


Etymologie[edit | edit source]

Ziet bie Zeêuws.

Omschrievienge[edit | edit source]

smiete werkwoôrd Centraol-Limburgs

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈsmiː¹tə], [ˈsm̥iː¹te]

Vervoegienge[edit | edit source]

smie.te (Mestrichts)
tegewoôrdigen tied iech smie.t veer smie.te
diech smits geer smet
heer, zij, het smit zij smie.te
flejen tied iech smee.t veer sme.te
diech smee.ts geer smee.t
heer, zij, het smee.t zij sme.te
gebieënde wieze smie.t smet
voltoôid deêlwoôrd heet gesme.te
onvoltoôid deêlwoôrd smie.tend
gerundium smie.tentere
smiete(n) (Montforts)
tegewoôrdigen tied ich smiet veer smiete(n)
doe smiets geer smietj
hae, het, det smietj zie smiete(n)
flejen tied ich smeit, smeet veer smete(n)
doe smeits, smeets geer smeetj
hae, het, det smeit, smeet zie smete(n)
conjunctief ich smeet veer smete(n)
doe smeets geer smeetj
hae, het, det smeet zie smete(n)
gebieënde wieze smiet smietj
voltoôid deêlwoôrd haet gesmete(n)
onvoltoôid deêlwoôrd smietendj
participium gesmiete(n)

Varianten[edit | edit source]

Bronnen[edit | edit source]

  • Pol Brounts e.a. (red.), De Nuie Mestreechsen Dictionair. Veldeke-Krink Mestreech, Mestricht, 2004: blz. 258, 40
  • Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 335