Wt/zea/lè
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Ziet bie legge.
Omschrievienge[edit | edit source]
lè
Opmerkienge: volgens 't WZD zeie ze in Bru lè vò 'legge = ligge' en laë vò 'legge = ligge doeë'. 't Vaol nie uut te sluten dan de beteikenissen toch deu mekaore lôpe.
Uutspraek[edit | edit source]
[lɛˑ]
Vervoegienge[edit | edit source]
infinitief | lè(n) | |
gerundium | te lèn(e) | |
tegewoordigen tied | ik lè | oôns lè(n) |
jie lè (lè) | julder lè(n) | |
'ie lè | 'ulder lè(n) | |
flejen tied | ik, jie, 'ie là | oôns, julder, 'ulder là |
gebieënde wieze | lè | |
onvoltoôid deêlwoôrd | lènde | |
voltoôid deêlwoôrd | ei (g)elege | |
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. |
Opmerkienge: buten twuvel ore ok 'ier de vurmen van legge deu de bove gegeve vurmen 'ene gebruukt.
Dialectvarianten[edit | edit source]
- legge, leggen (veraol in 't noôrden)
- ligge, liggen (veraol in 't zujen)
- leie veraol Walchers
- lèje Ellemeet, Waschappel, Aegte
- lèn oôstelijk Zuud-Bevelands
Vertaeliengen[edit | edit source]
Ziet bie legge.
Bronnen[edit | edit source]
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 544