Wt/zea/hundur
Etymologie[edit | edit source]
Over Oudnoôrds hundr van Oergermaons *hundaz, ziet vadder bie 'ond.
Omschrievienge[edit | edit source]
hundur m
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈhʏntʏr]
Verbugienge[edit | edit source]
| ienkelvoud | meêrvoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaeld | bepaeld | onbepaeld | bepaeld | |
| nom. | hundur | hundurinn | hundar | hundarnir |
| gen. | hunds | hundsins | hunda | hundanna |
| dat. | hundi | hundinum | hundum | hundunum |
| acc. | hund | hundinn | hunda | hundana |
Skepi[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Van (burgerlijk) Zeêuws (h)oenders, begrepe as regelmaetig meêrvoud van 'hoender'.
Omschrievienge[edit | edit source]
hundur
- 'oen
- ander geveugelte (bev. 'n kallekoene)
Opmerkienge: Robertson (1989) geef fowl as vertaelienge, wat zou beteikene dat 'n hundur meêr as alleên 'n 'oen is.
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈhʊndʊr]
Bronnen[edit | edit source]
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'hoen'
- Ian E. Robertson, (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)