Wt/zea/guus

Zeêuws

Etymologie

Nie dudelijk. Volgens A.A. Weijnen is 't 't meervoud vaan guut; F. Debrabandere dienkt eêder an de naem Guust, wat-a dan op 'n zeker moment joengen beteêkend zou moete 'ebbe. De vurm guusten kan daerop wiezen.

Beteêkenisse

guus meêrvoud

• Kinders, voraol iemand z'n kinders (de kinders uut eên gezin dus)
  • Mee de zaeterdag gae me mee de guus naer 't strand.

Uutspraek

[ɣ˕ys], [ɦys]

Verbugienge

verkleinwoôrd guusje

Dialectvarianten

• guusten

Aore schriefwiezen

• huus (gin standaerdspellienge)

Uutdruksel

• De moôiste meubels in j'n 'uus bin 'n pront wuuf en lieve guus.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 299

• Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 129