Wt/zea/bakkabouter

Nederlands

Etymologie

Van bak ('plekke daerin oor gereje') en kabouter.

Omschrievienge

bakkabouter m

• (paerentaele) ondujelijke, onzichtbaere rejen dat 'n paerd bie 't riejen verschrikt en wegspriengt
  • òf natuurlijk zeggen dat je een bak-kabouter probeerde te vangen ;) (Bokt.nl, 2004)
  • Volgens mij heeft iedereen die paard rijdt wel eens op een paard gezeten dat ontzettend bang is van bakkabouters. Het paard schrikt, wil per se niet die ene hoek in. Er staat echt niks, maar toch is het paard er zeker van dat er zich daar een levensbedreigende situatie afspeelt. (2021)

Uutspraek

[ˈbɑkaˌbɑutər]

Verbugienge

bakkabouters meêrvoud, bakkaboutertje verkleinwoôrd