Wt/zea/afbrienge
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Omschrievienge[edit | edit source]
afbrienge
- uut 'n situatie wegkomme (in 't uutdruksel ʼt 'r goed van afbrienge)
Opmerkienge: in tegenstellienge tot vergliekbaere werkwoôrden oort dit werkwoôrd altoos mee van gebruukt.
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈɑfˌbriŋə]
Vervoegienge[edit | edit source]
| infinitief | afbrienge(n) | |
| gerundium | af te briengen | |
| tegewoordigen tied | ik brieng af | oôns brienge(n) af |
| jie brieng(t) af (brienge(n) af) | julder brienge(n) af | |
| 'ie brieng(t) af | 'ulder brienge(n) af | |
| flejen tied | ik, jie, 'ie brocht af | oôns, julder, 'ulder brochte(n) af |
| gebieënde wieze | brieng(t) af | |
| onvoltoôid deêlwoôrd | afbriengende | |
| voltoôid deêlwoôrd | ei af(g)ebrocht | |
| Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. | ||
Varianten[edit | edit source]
Vertaeliengen[edit | edit source]
Vertaeliengen