Wp/isv/Južnoslovjanske jezyky
Južnoslovjanske jezyky sut jedna iz treh podgrup slovjanskyh jezykov. One sut razděljene od ostalyh dvoh podgrup (zapadnoslovjanskoj i vozhodnoslovjanskoj, poněkogda zajedno nazyvajeme sěvernoslovjanskymi) pasmom govoriteljev neslovjanskyh jezykov – němečskogo, vugrskogo i rumunskogo. Južnoslovjanske jezyky imajut okolo 30 milionov govoriteljev, živučih glavno na balkanskom poluostrovu.
Ačekoli južnoslovjanske jezyky tvoret jedno dolgo kontinuum narěčij, one najčestěje sut podrazděljene na dvě grupy: zapadnu i vozhodnu:
- Vozhodna grupa
- Bulgarsky (ISO 639-1: bg
- Makedonsky (ISO 639-1: mk)
- Prěhodna grupa
- Zapadna grupa
- Srbskohrvatsky (Štokavsky) (ISO 639-1: sh)
- Srbsky (ISO 693-1: sr)
- Bosnijsky (ISO 639-1: bs)
- Črnogorsky (ISO 639-3: cnr)
- Hrvatsky (ISO 639-1: hr)
- Čakavsky (ISO 639-3: ckm)
- Kajkavsky (ISO 639-3: kjv)
- Slovenečsky (ISO 639-1: sl)
- Prekmursky
- Rezijansky
- Srbskohrvatsky (Štokavsky) (ISO 639-1: sh)