Wp/grc/Φρειδερῖκος Σχιλλέριος

Ὁ Ἰωάννης Χριστόφορος Φρειδερῖκος Σχιλλέριος (γερμανιστί: Johann Christoph Friedrich (von) Schiller [ˈjoːhan ˈkʁɪstɔf ˈfʁiːdʁɪç fɔn ˈʃɪlɐ], γενν. τῇ 10 Νοεμβρίου 1759 ἐν τῇ Oὐιρτεμβεργίᾳ, τεθν. τῇ 9 Μαΐου 1805 ἐν τῇ Οὐιμάρη) ἦν γερμανικός θεατρικὸς συγγραφεύς, ποιητὴς καὶ ἱστορικός.

Βίος

Ὁ Σχιλλέριος ὁ πρῶτος μέγας ἐπιτροπαῖος τοῦ ῥομαντικοῦ κινήματος ἦν. Τὸ πρῶτον θεατρικὸν ἔργον, ὅ ἔγραψε νεώτατος ὤν, ἀποτελεῖ σημεῖον καὶ σύμβολον ἐν τῇ τοῦ θεάτρου ἱστορίᾳ, καίπερ λάθη ἔχον (καθ᾽ ἑαυτοῦ ὕστερον ἰδίαν ὁμολογίαν).

Ἐνθουσιασμῷ τῶν εἴκοσι χρόνων αὐτοῦ, ὁ Σχιλλέριος ἔτυχε διδοὺς εἰς τὸν κόσμον τὰ πρῶτα μηνύματα τοῦ νέου κινήματος. Ὁ γὰρ ῥομαντισμὸς ἐκήρυξε τὴν ἀγάπην τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς ἐλευθερίας, κολάζειν τοὺς ὑπαιτίους, ἐᾶν ζῆν ὅλους, δίδοσθαι ἐλπίδα τοῖς πᾶσι εἰς τὸ αὔριον εὐτυχές. Τῷ δράματι Τῶν λῃστῶν προβάλλει ἀκριβῶς τὰς ἐννοίας ταύτας, πάλης τινός τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τῆς ἀδίκου κοινωνίας.

Ἐν τοῖς ἐνιαυτοῖς 1783 ἄχρις 1787 ἐγράφησαν τὰ ἑπόμενα δύο ἔργα: Die Verschwörung des Fiesco καὶ Kabale und Liebe. Τούτοις τοῖς ἔργοις ὁ ποιητὴς ἄγεται παρὰ τοὺς αὐλικούς, οἵτινες τοῖς κακουργήμασι ἑαυτῶν ἐγκλήματα ἀπὸ τοῦ κόσμου λαμβάνουσιν. Ὁ Σχιλλέριος ἄρχεται διαγράψας ῥᾷον τοὺς χαρακτῆρας καὶ πράξας προσωπικὰς ἀναλύσεις βαθυτάτας.

Ἔγραψε καὶ ἄλλα ἔργα ὑψίστης ποιότητος αὐστηρῶς διατηρῶν τὰ ἰδανικὰ ἑαυτοῦ, ὅπως π.χ. τὸ Don Karlos, τὸ Maria Stuart, τὸ Wilhelm Tell. Ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ εὐφυῶς ἔχει πρὸς τὸ σκηνικόν ἰδίωμα. Συνεχῶς διατηρεῖ τὰς στιγμάς τὰς δραματικάς, μηνύματα καὶ διδάγματα τοῦ μεγάλου Γουλιέλμου Σαιξπήρου.

Ἡ φιλία τοῦ Σχιλλερίου μετὰ τοῦ Γοιθίου αὐτῷ σφόδρα ἐπέδρασεν. Ὁ Γοίθιος αὐτῷ ἦν οὐ μόνον ἄριστος φίλος ἀλλὰ καὶ ἐρίτιμος σύμβουλος, ἔνθερμος σύντροφος θρασύνων αὐτὸν ἐν χαλεπαῖς στιγμαῖς τῆς ζωῆς. Ἅμα τῷ Γοιθίῳ, τῷ ἔτει 1799, ὁ Σχιλλέριος ὑπεύθυνος τῶν παραστάσεων τοῦ Αὐλικοῦ Θεάτρου τῆς Οὐιμάρης ἐγένετο.

Ἔργα (ἐκλογή)

Δράματα

Die Räuber, 1781
Kabale und Liebe, 1783
Die Verschwörung des Fiesco zu Genua, 1784
Don Karlos, 1787
Wallenstein. Trilogie: Wallensteins Lager, Die Piccolomini, Wallensteins Tod, 1800
Maria Stuart, 1800
Die Jungfrau von Orleans, 1801
Die Braut von Messina, 1803
Wilhelm Tell, 1804

Λυρική ποίησις

An die Freude, 1786
Die Götter Griechenlandes, 1788 & 1800
Hektors Abschied, 1790
Das verschleierte Bild zu Sais, 1795
Der Handschuh, 1797
Der Taucher (Ο βουτηχτής), 1797
Die Kraniche des Ibykus, 1797
Der Ring des Polykrates, 1798
Die Bürgschaft, 1798
Das Lied von der Glocke, 1799
Nänie, 1800
Klage der Ceres

Ἱστορία

Geschichte des Abfalls der vereinigten Niederlande von der spanischen Regierung, 1788
Geschichte des dreißigjährigen Kriegs, 1790
Über Völkerwanderung, Kreuzzüge und Mittelalter

Φιλοσοφία

Der Spaziergang unter den Linden,1782
Über die ästhetische Erziehung des Menschen in einer Reihe von Briefen, 1795
Über naive und sentimentalische Dichtung, 1795

Μεταφράσεις

Ευριπίδης, Ιφιγένεια η εν Αυλίδι
William Shakespeare, Macbeth, 1800
Jean Racine, Phèdre, 1805
Carlo Gozzi, Turandot, 1801

Ὁ Σχιλλέριος καὶ ἡ μουσική

Τὸ τέταρτον μέρος τῆς ἐνάτης Συμφωνίας τοῦ Λουδοβίκου Βηθούενος, ὅ καὶ Ὕμνος τῇ Χαρᾷ (γερμανιστί: An die Freude) κέκληται, μελοποίησίς ἐστιν τῶν στίχων τοῦ Σχιλλερίου. Ἐκ στίχων τοῦ ποιητοῦ ἀναρτᾶται ἐπίσης τὸ χορωδιακὸν ἔργον "Nänie" τοῦ Ἰωάννου Βράμου (Johannes Brahms). Ἐννέα ποιήματα αὐτοῦ, ἐπίσης, παρεσκευάσατο ὁ Φραγκίσκος Σουβέρτος (Franz Schubert) ἐν τῇ συλλογῇ "Lieder". Μελοδράματα γελοῖά τινα τῶν Ἰωσήφου Οὐερδίου (Giuseppe Verdi) (I masnadieri - Λῃσταί, Giovanna d'Arco - Ἡ Παρθένος τῆς Ὀρλεάνης, Luisa Miller - Ῥαδιουργία καὶ ἔρως, Don Carlos), τοῦ Καιετάνου Δονισεττίου (Gaetano Donizetti) (Μαρία Στούαρτ) καὶ τοῦ Ἰωακείμου Ῥοσσινίου (Gioachino Rossini) (Γουλιέλμος Τέλλος) ἀναρτῶνται ἐξ ἔργων τοῦ Σχιλλερίου ἀναμφιβόλως.

Πηγή

Ἄρθρον τῆς καινελληνικῆς Οὐικιπαιδείας

Ἐξωτερικοὶ σύνδεσμοι

Οὐικικοινά

Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τοῦ Φρειδερίκου Σχιλλερίου

Ἔργα τοῦ Σχιλλερίου ἐν τῷ δικτύῳ