Wp/cnr/Princ Mirko Petrović Njegoš

Mirko Petrović Njegoš (cnr. ćiril. Мирко Петровић Његош) (17. aprila, 1879. – 2. marta, 1918.) je bio 9. dijete i najmlađi (3.) muški nasljednik krune Crne Gore, sin crnogorskog kralja Nikole I i kraljice Milene. Rođen je na Cetinju, u Knjaževini Crnoj Gori.

Brak i veze

Princ Mirko se oženio sa Natalijom Konstantinović, šćerkom Aleksandra Konstantinovića i Milene Opuić, 25. jula 1902. na Cetinju. Princeza Natalija je praunuka Aleksandra Konstantinovića i srpske princeze Anke Obrenović, šćerke Jevrema Obrenovića, koji je mlađi brat princa Srbije Miloša I Obrenovića.

Par je 5 đece. Razveli su se 1917. godine.

Neuspjeli dolazak Petrovića po muškoj liniji na tron Srbije

Kako je princeza Natalija (udata Petrović Njegoš) bila od srpske kuće Obrenovića, u dogovoru je bilo sa Vladom Srbije da će Mirko Petrović Njegoš biti proglašen za Krunskog Prijestolonasljednika Srbije u slučaju da brak kralja Aleksandra Obrenovića i Drage Mašin ne bude imao potomstvo. To nije ispunjeno nakon Majskog prevrata 1903., kada su u državnom udaru od strane Crne ruke ubijeni kralj Aleksandar Obrenović i njegova supruga, a u prevratu na tron Srbije došli Karađorđevići sa Petrom I, crnogorskim zetom koji je bio u braku sa crnogorskom princezom Zorkom Petrović.

Nasljednici

• Princ Šćepan (Stefan) (27. avgust 1903., Cetinje - 15. mart 1908., Kan)
• Princ Stanislav (30. januar 1905., Cetinje - 4. januar 1908., Kotor)
• Princ Mihailo (14. septembar 1908., Podgorica – 24. mart 1986., Pariz), u njegovo ime je Crnogorski kralj Danilo (II.) abdicirao
• Princ Pavle (16. maj 1910., Podgorica - jun 1933.)
• Princ Emanuel (10. jun 1912., Cetinje - 26. mart 1928., Biaric).

Nasljednik princ Mihailo I

Princ Mirko je umro 1918. godine u Beču, nakon čega ga nasljeđuje sin Mihailo I. Petrović Njegoš koji je nasljedio Krunu Crne Gore od strica Danila (II) Petrovića Njegoša. Princ Mihailo je sa samo 10 godina ostao bez oca a sa 13. godina je postao prijestolonasljednik Crne Gore i bio pod regenstvom generala Anto Gvozdenovića, a koje je završeno 14. septembra 1929. godine.