Wp/cnr/Jovan Zonjić
Jovan Zonjić (Cetinje, 7. maj 1907 - Beograd, 20. decembar 1961) je crnogorski slikar.[1]
Biografija[edit | edit source]
Jovan Zonjić je završio Umetničku školu u Beogradu 1931. godine, kod profesora Ljube Ivanovića i Milana Milovanovića. Iste godine primljen je za člana ULUS-a i na Cetinju otvara prvu samostalnu izložbu. Odlazi 1931. godine za Pariz, đe je sa prekidima boravio do 1939. godine. Pohađao je istoriju umjetnosti i arheologiju na Sorboni i školu u Luvru – odjeljenje akademskog slikara Robera Reja, profesora na Ecole des Beaux-Arts i upravnika muzeja u Fontenblou. Na osnovu preporuke slikara Andre Devambeza, profesora Ecole des Beaux-Arts, dobio je stipendiju francuske vlade.
U Parizu je dijelio atelje sa slikarima Milom Milunovićem i Milivojem Uzelcem. Akademik Fransoa Loran, primio ga je 1932. godine u atelje odjeljenja Akademije. Izlaže u Grand Paleu – galerija Žorž Peti sa drugim jugoslovenskim umjetnicima.
Nacionalni muzej moderne umjetnosti u Parizu otkupio je 1939. godine njegovu sliku Crnkinja, koja je tada bila jedina slika koja je predstavljala jugoslovensku umjetnost u tom muzeju. Sliku je, poslije njenog nestanka za vrijeme Drugog svjetskog rata, 1958. godine zamijenio slikom Mrtva priroda sa crnim ramom. Nakon povratka u zemlju boravi u Beogradu, na Cetinju, u Herceg Novom, a zatim na duži period živi i stvara u Sloveniji.
Od 1949. godine ima status slobodnog umjetnika. Pisao je poeziju, bavio se ilustracijom i uvršten je u red likovnih kritičara koji su između dva rata djelovali u Beogradu.
Samostalne izložbe[edit | edit source]
- 1931. Sala velike državne gimnazije, Cetinje
- 1933. Ratnički dom „Klub prijatelja Francuske“, Beograd
- 1937/38. Novi univerzitet – Pravni fakultet, dvorana br. 34, Beograd
- 1953. Galerija Udruženja likovnih umetnika Srbije, Beograd
- 1955. Palata libanskog nacionalnog komiteta UNESCO, Bejrut
- 1955. Prostorije Udruženja likovnih umetnika Sirije, Damask
- 1959. Umjetnički paviljon, Titograd
- 2009. Centar za kulturu, Berane,
- 2010. Centar za kulturu, Andrijevica,
- 2015. Crnogorska galerija umjetnosti “Miodrag Dado Đurić”, Cetinje[2]
Nagrade[edit | edit source]
- 1934. Prva nagrada „Beograđani beogradskim umetnicima“, Beograd
- 1935. Druga nagrada za uređenje unutrašnjosti zgrade Narodne skupštine, Beograd.
- 1935. Prva nagrada na konkursu za izradu fresko dekoracije i ikona pravoslavne crkve Sv. Preobraženja u Novom Sarajevu.
Izvori[edit | edit source]
- Mr Ljiljana Zeković, istoričar umjetnosti
- Crnogorska likovna umjetnost druge polovine 20. vijeka - Olga Perovic (Crnogorska matica)