Wp/bgn/سکستان

سکستان سگستان
ولایت ساسانیان
→ 240 نزینکیا–650/1
Location of سکستان سگستان نخشه و آیی ناحیه و نیمه‌گان
پایتخت/بُن‌شار		زرنگ
تاریخین دوره‌گ		غدیمین دوره‌گ
-	تأسیس	240 نزینکیا
-	خلفای راشدین آیرا به وتي قلمروئا ملحق کورتنت	650/1
مروچی یک بخشی شه		اوگانستان ایران پاکستان

سکستان (که به سگستان، سیستان، سجستان رقما هم نوشته‌ بوته انت) یکی شه ساسانیاني ولایتان به غدیمین زمانگی تا ات که به کوست نیمروز قرار داشت. ای ولایت روچ‌کتین نمیگاه گو کرمان، به شمال غربی نیمگاه گو سپهان، به شمال شرقی نیمگاه گو کوشان‌شار* و به جنوب شرقی نیمگاه گوتوران هم‌مرز ات. ای ولایتی فرمان‌دار یا والی ئا مرزبان ئه گوشتنت، و شاهین خاندان ئا ادا «سکان‌شاه» ئه گوشتنت.

ریشه‌زانتی

«سکستان» کلمه به معنی « سکای مردماني سرزمین» اینت، که یک گروپی شه سکاها اتنت که شه قرن سوم دیم شه میلادا تا یکم میلادی به فلات ایران و هند مهاجر بوتنت و باچاهی په وت جور کورتنت که آیرا گو پادشاهی هندی-سکایی ئه زاننت. به هخامنشیانی دورانی تا، سکستان گو زرنگی ناما زانته‌ئه بوت و آیی جمعیت‌ئا ایرانی جورئه کورتنت که گو «زرنگیان»ی ناما زانته‌ئه بوتنت.

تاریخ

Main article: wp/bgn/سکاها

سیستان، پد شه سکاهاهاني زیان بوتینا، یک بخشی شه ساسانیانی امپراتوریا بوت. به شاپور یکمی زمانه‌گا، ای منطقه، گو وتي کاملین ناما، سَکِستان، تورستان (مروچین روچا ای منطقه شامل شه شمالی بلوچستان ئه بیت) و هند، تا دریابی کررا، امپراتوری ولایت (به فارسی میانه: شَهر) امپراتوری ات و بعضی وختا به شاهنشاهی زهگا ایشته‌ئه بوت. به یک‌چهارم (کوست) شرقی، ای ولایت، ای هر دوکین منطقه‌ای Zranka/Dragiana و Haraxwat/Arachosia اداره کورتین په وتی ادارین پایخت Zarangas داشت. زردشتیان‌ئانی ایالتین آچشدان، معمولی رقما، موجود ات و آدا پابرجاه ات. وختی که مسلمانین عرب به قرن اول هجری / هفتم میلادی به آجا رسیتنت، گو موبد موبدان و هیربدی رئیس‌ئا دیم‌په دیم بوتنت. مسلمان گو زردشتیاني آچشدانا کار نداشتنت و ای آچشدان سالم منته‌تت . و همیرنگ گوشته‌بیت که عیسویانی یک کلیسای هم ایدا موجود بوته.

مزنان

• نرسه (تا ۲۷۱)
• هرمز سکستانی (۲۷۱-۲۸۳)
• بهرام سوم (۲۸۳-۲۹۳)
• شاپور سکان‌شاه (قرن چهارم)
• هرمز سوم (؟؟؟-۴۵۷)
• یک اشراف‌زاده بغیر شه خاندان کارن (قرن پنچم مانجینا)
• بختیار سکستانی
• اپرویز سکستانی (؟؟؟-۶۵۰/۱)

گیپتجاه

• Sakastan. (2015, December 25). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 04:37, December 26, 2015, from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sakastan&oldid=696789182

• BOSWORTH, C.E. “SlSTAN”. In THE ENCYCLOPAEDIA OF ISLAM. vol. 9. 2nd ed. 1997. 681–685. 
• Greatrex Geoffrey Lieu Samuel N. C. (2002). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars (Part II, 363–630 AD). New York, New York and London, United Kingdom: Routledge (Taylor & Francis). ISBN 0-415-14687-9. 
• Pourshariati Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-645-3. 
• Zarrinkub Abd al-Husain (1975). "The Arab conquest of Iran and its aftermath". The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 1–57. ISBN 978-0-521-20093-6. 
• Morony M. (1986). "ʿARAB ii. Arab conquest of Iran". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 2. pp. 203–210. 
• Christensen Peter (1993). The Decline of Iranshahr: Irrigation and Environments in the History of the Middle East, 500 B.C. to A.D. 1500. Museum Tusculanum Press. pp. 1–351. ISBN 9788772892597. 
• Shapur Shahbazi A. (2005). "SASANIAN DYNASTY". Encyclopaedia Iranica, Online Edition. Retrieved 3 April 2014. 
• Frye Richard Nelson (1984). The History of Ancient Iran. C.H.Beck. pp. 1–411. ISBN 9783406093975. 
• Schmitt R. (1995). "DRANGIANA". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 5. pp. 534–537. 
• Bosworth Clifford Edmund (1997). "Sīstān". The Encyclopedia of Islam, New Edition, Volume IX: San–Sze. Leiden, and New York: BRILL. pp. 681–685. ISBN 9789004082656. 
• Gazerani Saghi (2015). The Sistani Cycle of Epics and Iran’s National History: On the Margins of Historiography. BRILL. pp. 1–250. ISBN 9789004282964.